आफै सेयरबजारको अध्ययन गर्ने कि ?

सबै लगानीकर्ताहरू लाई नमस्कार !

मार्केट बढ्ने घट्ने त सदैव भईराख्ने गर्दछ ! के तपाईहरू दोस्रो बजारमा आईसक्दा पनि अझै मार्केटको बारेमा अन्जान नै हुनुहुन्छ ? 

बजार आज घट्दैमा आत्तिने र बढ्दैमा मात्तिने गर्न हुदैन !

हिजो +ve सर्किट हान्नेले आज -ve सर्किट हान्न पनि पछि पर्दैन !

म मार्केट बढ्छ घट्छ भनेर यो पोष्ट गर्न आएको होइन ! 

तपाई लगानीकर्ताहरूले दोस्रो बजारमा कयौॅ लगानी गरिसक्नु भयो होला ! के त्यो लगानी तपाईको आफ्नै अध्ययनको सहायताले गर्नुभएको थियो कि अरूको लहैलहैमा थियो ? 

कुनै कम्पनिको लगानी गर्ने ऑट राखी सकेपछि त्यसको बारेमा आफै जान्न खोज्नुस्। अरूसॅग सोधे पनि यी दुईटा- तीन वटा कम्पनिमा तिम्रो बिचार राख भनी सोध्नुस्।

तपाईले आफ्नै अध्ययनमा कुनै कम्पनी छनोट गरेर किन्नुहुन्छ भने त्यसमा तपाई नाफामा गए ठीकै हो तर घाटामा गए अझै उत्तम हुन्छ !

"नाफा पाउनु भन्दा घाटामा गए झन् उत्तम" सुन्दा अचम्म नमान्नुस् है ! 

तपाई सुरूवातमा नै नाफामा जानुभयो भने मैले सेयरबजार बुजिसके ! यस्तै रहेछ नाफा हुने रहेछ भन्ने मानसिकता भएर पछि नमज्जाले फस्न सक्नुहुन्छ तर सुरूमा नै हल्का घाटामा गए तपाईको अध्ययनको कुन चाहिॅ पाटोमा कमजोरी रह्यो त ? भन्ने कुरा बुझ्न सक्नुहुन्छ। 

त्यसैले अध्ययनमा अघि बढ्नुहोस्। कुनमा लगानी गर्ने भनि अरूलाई सोध्नको साट्टो अध्ययनमा समय दिनुहोस्। 

तपाई अध्ययन त्यसरी गर्नुस् कि तपाईले लगानी गरेको कम्पनिमा आज -ve सर्किट लागे पनि आउने दिनमा यसले मिठो नाफा दिनेछ भन्ने तपाईको सोचाईमा परिवर्तन नजाओस्। 

कहिलेकाॅही धेरै समय राख्न सहज नहुनाले थोरै घाटामा या थोरै नाफामा बेच्ने अवस्था पनि आउॅछ । बजारको मिठास नै यही हो। 

त्यसैले नबुझेको कुरा अरूबाट सोध्दै आफै अध्ययन गर्दै लगानी गरेर त्यस लगानी गर्दा के के गल्ती भयो बुझ्दै बजारमा घुलमिलिनुहोस् ! पाठ सिक्ने गल्तीबाट नै त हो ! गल्ती हुदैमा नआतिनुस्।

यदी १ लाखको लगानी गर्दा नोक्सान हुनाले हजुर ५० हजारमा झर्नु भयो भने तपाई नआत्तिनुस् ! किन त्यसरी नोक्सानमा परे भन्ने बुझ्दै अध्ययनका साथ त्यस ५० हजारलाई आउने समयमा १ लाख + नाफामा लैजान सिक्नुस्।

कोही पनि सुरूमा नै जान्ने बुझ्ने हुदैन! त्यसैले समय लिनुस् ! सिक्नुस् ! 

Happy investing 🤗🤗

#JB

#JS

Read More

Sharemarket : How to enter sharemarket in Nepal ?

 SHAREMARKET 

Sharemarket is the market where our luck is tested ? 

Haha ! Absolutely not. 

It's the market where buy and sell of shares of public company takes place. 

KITTA ? 
It's just unit like kg, m, l. 
1kitta means 1 unit of share. 

Most of us want  to know about it but you mightn't know from where we can get knowledge abou it. If it's true then you are reading a blog that might help you. 

Market is distinguished as;
1) Primary Market
2) Secondary Market 

Primary Market : 

It includes the buy and sell of shares between company and people. 

IPO 

Initial Public Offering : It is the first offering of shares from public company to the public. Normally you can apply minimum of 10kitta shares. Maximum depends on company. 

Many people believe IPO IS A SAFE SIDE IN SHAREMARKET . 

Is this true? 

It may be true in many cases but it isn't true always. It depends on the company's worth, activity, performance and so on. 

To invest on IPO, one should have knowledge of fundamentals so that he/she can interpret the financial report of the company. Mainly, PE, EPS, Total assests, Total liabilities, Profit Loss, Reserves Surplus and so on. 

FPO : (Follow p Public Offering) - It is like IPO which is issued by company again after the issuing of IPO.

RIGHT SHARE : One can apply for right share if he/she holds the share of that company. For eg. Ram holds the 10kitta share of PKP company and PKP issued the right share of 1:1. Then Ram can apply for the 10kitta right share because he holds 10kitta share. 

How to enter primary market ? 

REQUIREMENTS:
- Bank account
- Demat account
- CRN number
- Meroshare account

You can enter primary market by opening following steps: 

Step 1 : First of all, you must  have own bank account. 
Step 2 : After that, you have to open demat account from your respective bank. You can open demat account from broker office too. 
Step 3 : Now, you have to fill up the CASBA form to get CRN NUMBER.
 
Once you get CRN NUMBER then,you can apply for IPO by filling up the form from the bank. Nowadays, people like to have sophisticated life. So, instead of going bank time and often they prefer to apply IPO from home or where they are. So, for this you have to go for further step.

Step 4 : Fill up the meroshare form. And apply the IPO from where you are. 

If you are here with me then be with me till the end of this blog because there you might get important information that you might regret later for missing it. 

Primary market is not the actual sharemarket. 

Actual Sharemarket is the SECONDARY MARKET. 

Once,the IPO is alloted (distributed) to general public then, it is listed in NEPSE(Nepal Stock Exchange) where buy and sell of shares takes place from person to person through the help of broker takes place. It takes place in Secondary market. 

Secondary market: 

In primary market, you can only apply for IPO. To sell the alloted IPO or to buy and sell shares of the company listed in NEPSE you must enter the secondary market. Minimum 10 kitta share is traded in secondary market. Maximum depends on person. 

How to enter Secondary market ? 

REQUIREMENTS: 
- Demat confirmation letter
- Citizenship card
- Cheque
- Pp size photo

Please follow the following steps to enter secondary market : 

Step 1 : First of all, go to playstore and install CONNECT IPS or you can go to connectips site and register yourself and link your bank account.
After,you must link your bank account go to manage account and you can see your bank account details with pending status. Once,you click that you can see download pdf file option. Download it and print it and submit it to your respective bank along with citizenship card photocopy and request them to activate it. 
You might think why connect ips is needed? It is needed as a medium through which payment of the shares that you bought takes place. 

Step 2 : After that request your bank to provide you demat confirmation letter. 

Step 3: Now go to the best broker office of your locality to open the secondary account and TMS(Trading Management System)from broker office. You can open the secondary account through online also but I suggest you to open it by visiting broker office by yourself because you can interact with them and you may clear your squeries regarding the process or confusion about secondary market.      

You might find it frustating regarding how many times to visit the bank,broker office or so on. Now, read carefully you can open your bank, demat, meroshare and secondary account by visiting only TWO DAYS.  

On first day, 
If you have bank account then fill the demat form. 
If you don't have any bank account then fill the bank account form and demat account form and request them to open it as soon as possible. 

Wait until your demat account gets activated. 

On Second day,
Get the CRN number by filling CASBA form.
Fill up the meroshare form.
Get your connect ips activated.
Get Demat confirmation letter. 
After that,visit broker office and and fill up the secondary account form, Online TMS too. 

Benefits of having online TMS account : 
- You can buy and sell shares and pay or get paid of respective shares without visiting broker office. 

In this blog, its just stated how you can enter the market. But to enter the market you must have enough knowledge on it. If you have any queries then comment below or contact me. I'll try to clear your queries.

For the further information you can visit various youtube channels,magazines,articles,etc.

You can get data reports live market details from following sites : 

NEPSE

MEROLAGANI

SHARESANSAAR

NEPSECHART

More you study more you become safe. 

Sharemarket is not about testing your luck. It is about applying your knowledge regarding sharemarket.

Lets meet each other in various group of sharemarkets.

Hope you get some information.
Comment down you queries. 

Thankyou !!  

Read More

सफलताको एक रहस्य ?

 आज धेरै पछि कलम चलाउदै छु ! 

सायद यी कलम, मस्तिस्क तथा मुटुले नियमित रूपमा लेखाईमा काम नगरेकाले होला शब्द चलाउन अलि गाह्रो लागेको।

जुनबेला आफूले मज्जाले लेखिरहेको पाउॅछु त्यो अबधिमा लेखाईमा केही हदसम्म निखारता आईरहेको पाउॅछु तर जब रोक्किन्छु नि त्यो समय पछि जब सुरू गर्छु तब माथि उल्लेखित अवस्थामा आफूलाई पाउॅछु।

सायद जिन्दगीमा केही कुरा हासिल गर्न लागि पर्नु पर्छ भन्ने यही कारणले हो की ?
यदी नियमित रूपमा मिहिनेत गर्दै गए त्यो आफूले गरेको अपूरो कार्यलाई पूर्ण बनाउन तथा पूरा कार्यलाई अझै निखारता ल्याउन कयौॅ गल्ती तथा क्रियाकलापबाट पाठ लिन सक्छौ !

जिन्दगीमा केही पाउनको निम्ति त्यसमा लागिपर्नु रहेछ भनेको साच्चै रहेछ। 

मैले त आफ्नो लेखाईलाई एउटा उदाहरणको रूपमा लिएको छु ! के हजुरहरूले पनि आफूलाई यस्तो कुरामा पाउनु भएको छ त ? 

त्यो मान्छेको या वस्तुको गुणमा राम्रो उज्यालोको प्रकाश पर्नु त्यही निरन्तर प्रयास तथा कयौॅ समस्याको समाधानको रूपले रहेछ त ? केही कुराको गुणमा कमी आउनु सायद त्यसले खोजेजस्तो समय तथा मिहिनेत महसुस नगरेर रहेछ है ? 

सबैको सोच फरक छ र लक्ष्य फरक छ। तिमी त्यो लक्ष्य लिने गर जुन लक्ष्यलाई पूरा गर्ने तिमीसॅग ऑट तथा सोच छ। तिमी निरन्तर प्रयासले लागि पर ! बीचमा गएर रोक्किए पनि छोड्ने हैन झनै अब्बल तरिकाले तिम्रो लक्ष्य पुग्रे सोच र साहसको खोजिमा रोक्किने गर। 

जिन्दगी कस्तो बनाउने सोचेर निरन्तर प्रयास जारी राख्दै त्यसलाई निखारता दिदैॅ जिन्दगी जिउन सिक।

धन्यवाद ! 

Read More

नेपाली हो नि !

राजदरबार हत्याकाण्डको खुलासा नभएको देशमा "राजा आऊ देश बचाऊ"को नारा लगाउछौ। 

दासढुङ्गा हत्याकाण्डको खुलासा नभएको देशमा कुशल राजनीतिज्ञको आशा राख्छौ।
निर्मला हत्याकाण्डको खुलासा नभएको देशमा धुक्कसॅग बाच्न खोज्छौ।
दुर्घटनामा परी घाइते हुदा ब्याक गरी मारेको प्रत्यक्ष देखिरहदा पनि चुपचाप भएर १० लाख क्षतिपूर्ति दिएछ भन्दै बस्छौ।

खोजतलास गरोस् भनेर जसको भर पर्छौ त्यही नै ढाकछोप गर्न लागिपर्दछ।
काम गर्न गयो चिनेको कोही नभई बन्न पर्ने काम नबनी यत्तिकै फर्किन पर्दछ।
देशमा रोजगारी चाहानेलाई रोजगार दिदैनौ, गर्न खोज्नेलाई गर्न दिदैनौ र जो सक्षम छ देशलाई हाक्न सक्छ त्यसलाई सजिलै बाहिर पठाइदिन्छौ।
शिक्षा, स्वास्थ्यमा व्यापार गर्दा चुपचाप बसी त्यतिकै चल्न दिन्छौ।

कोही देश बनाउन प्राण त्याग्छन् त कोही प्राण बचाउन देश बेच्छन्।
कोही देश बनाउन पसिना बगाउछन् त कोही त्यही पसिनामाथि व्यापार गर्छन्।
कोही सुरक्षा उपचार नपाएर संसार छोड्दै छन् त कोही सुरक्षा र स्वास्थ्यको ऑडमा बसिरहेका छन्।

लाज ढाक्न कपडा लगाएर बस्छौ तर काम चाहिॅ आफ्नो ईज्जतलाई ढाकछोप गर्न पर्ने खाले गर्छौ।

कसैको जिन्दगी आफैले बाचिदिए जसरी नमज्जाले आकलन गरिदिन्छौ त आकलन गर्नपर्ने ठाऊमा चुपचाप बसिदिन्छौ।
सही होकी गलत नसोची हल्ला फिजाउन अलिकति पनि समय नलगाई फिजाउछौ।

यस्ता त कति छन् कति जुन देखेर पनि नदेखेझैॅ गरेर ढुक्कसॅग बाॅच्ने गर्दछौ।

सगरमाथाको देश भएकाले होला केही कुरामा कसैले उचाल्न खोजे सगरमाथाको टुप्पोमा पुग्न पनि पछि पर्दैनौ। 

दिनका दिन नयाॅ घटनाले सामाजिक संजाल तताए पो बल्ल मज्जा आउछ नि। त्यसैले त त्यस्तैलाई आफ्नो स्वाभिमान सुम्पिएर बसेका छौ।

म पनि के नै छु र ? गर्ने केही हैन मस्त लेखेर अरूको आकलन गर्न व्यस्त छु।

धन्यवाद!

Read More

How to create favicon for blogger ?

 Create Favicon

In this blog you will know what is favicon and how can you create it for your blogger.

Favicon is the website icon. It helps the user to recognize your website and access through it. 

Favicon helps to make your website attractive. 

You can make favicon of your own image or several letter of your wish through various favicon generator. 

Steps to create favicon. 

There are many favicon generator. I have attached the link of one of the favicon generator. Click the link below. 

Favicon-generator

Step 1 : When you click that link then a site will appear. There you can see image option as well as keyword option.

Step 2 : For image, you can upload the image of your choice and convert into favicon.
             For keyword you can simple select the alphabet and color of your choice. Then several samples will appear and you can select of your choice. There you can see download or edit option in the top of every sample from which you can download it.

Once the favicon is created and downloaded then you can go to your blogger. From layout you can just add the favicon you created by yourself of your choice and make your site look attractive. 

If any doubts then you can comment below.

Thankyou. 

Read More

बुबाको प्रेम र मेरो निर्णय

आखिर खास बन्ने आफ्नो नाताले भए

धर्तीमा जन्माउने आमा हुन्थिन होला। 

यी ऑखाले बुबाकै कर्म र माया देखेर

उहाॅ नै प्यारो र खास लागेको होला। 

यस धर्तीमा प्राण लिएपछि भाग्यमानी ती हुन्छन् जसले आफ्नी आमालाई देख्न र सर्वप्रथम 'आमा' भनेर बोलाउॅछन्। तर मैले प्राण लिएर आएको केही क्षणमा नै आमाले प्राण त्याग्नु भयो। मेरो बोली निस्किएको पनि 'बा' थियो रे। सायद बाबाको प्रेम, साथ, उहाॅको समयले होला।

त्यो सानो उमेरमा नै कतिले मलाई 'अल्क्षिनी' को नाम नि दिए रे । यी कुरा  बुबाबाट होइन कहिले काही भेट्न आउने आफन्तजनबाट सुन्ने गर्थे। मेरो प्रगति देखेर " पहिले अल्क्षिनी भनेर भन्ने उसको प्रगति सुनेर निशब्द हुन्छन्" भन्ने गर्नु हुन्थ्यो।

चौतर्फि आलोचना लगायत आमाको यादले गर्दा होला त्यस ठाऊॅबाट म सानै हुदाॅ बाबाले नयाॅ ठाऊॅमा उहाॅ र मेरो जिन्दगीको सुरूवात गर्नुभयो।  नया ठाऊॅ भए पनि मेरो बाबाको मान्छेसॅग घुल्मिलिने बानीले गर्दा हाम्रो छिमेकीसॅग राम्रै सम्बन्ध थियो। म सानो हुदाॅ देखि सबैले मलाई साह्रै माया गर्ने गर्थे रे। 

प्राकृतिक रूपको आमाको स्तनपानको कमी महसुस भएको मेरो शरीरलाई गाई माता हुन्छ कि मेरो आमाको प्राण लग्ने यामराजको वहान मानिने भैॅसीको दुध होस् त्यही खुवाएर, मेरो हरेक जिम्मेवार आफैले पूर्ण गरेर बाहिरी दुनियाॅमा आफै अघि सर्दै घरायसी कामकाज तथा मेरो स्याहारसुहारमा कहिल्यै पछि पर्नु भएन। 

मलाई अर्की आमाको छाया पर्न नदिएर आफैले मलाई हुर्काई सक्दो दुःख पीडा आफैले लिएर मलाई खुशीको छहारीमा राख्न कहिल्यै पछि पर्नु भएन। 

मेरो पीडामा ऑशू झार्दै मेरो खुशीमा रमाउॅदै मेरा हरेक ईच्छा-आकांक्षा पूरा गर्दै मलाई मेरी आमा नभएको कमी कहिल्यै महसुस नगराई मेरो पालनपोषण गरेर मलाई आज यत्तिको बनाउनु भएको छ। 

बिरामी हुदाॅ आफ्नो कामकाज त्यागेर आउने, मलाई हरदम समय दिएर मलाई खुशी बनाएर मेरो प्रगतिको चढाईको भर्याङ्ग बनी तथा मलाई पल खस्दा आड बनेर मलाई  प्रगतिको शिखरमा चुम्न सफल गराउनु भयो। म बजारिदा मलाई सम्झाउने मलाई उठाएर मेरो जिन्दगीको पर्दा पछाडिको मेरो हिरो बन्न कहिल्यै पछि पर्नु भएन। 

मलाई सानो देखिको अहिलेसम्मको हजुरले गर्नु भएको माया प्रेम साथलाई त्यागेर म कसरी अरूको घर जान सकुॅला ? अहिलेसम्म म हजुरको साथ थिए र पो हजुरलाई बाच्ने आशा, खुशी थियो। तर म यस घरबाट कसरी बिदा भएर जाऊ ? 

उहाॅले मलाई म नसक्ने अवस्थामा साथ दिनुभयो तर म अब उहाॅ नसक्ने अवस्थामा कसरी उहाॅको साथ छोडेर जाऊ ? 

केही कामको ज्ञान तथा केही गर्न नसके पनि उहाॅसॅगै उहाॅको काम गर्ने ठाऊॅमा उहाॅकै अगाडि बस्नको निम्ति धेरैजसो गइरहेको हुन्थे। त्यस्तो मलाई साथमा देख्न आत्तिने उहाॅलाई म कसरी छोडेर जान सकुॅला ?

त्यसैले मलाई यस दुनियाॅले जे सुकै भनुन् मचाहिॅ यस घरबाट कहिल्यै टाढा जान्न। म पनि आफैमा सक्षम भएकी छु। मेरो बाबाको कारण नै म यस ठाऊॅमा छु त्यसैले म मेरो बाबाले गरेको दुःखलाई नजर अन्दाज गरेर म विवाह गरेर कदापी जाने छैन। 

मेरो आशाको किरण, मेरो हरबखत रहने मेरो साथी, मलाई माया गर्ने मेरो बाबा आमा जे भनेपनि उहाॅ नै मेरो सर्वश्व हुनुहुन्छ। 

बिबाहले सबै केटीको जिन्दगीमा एकदमै महत्त्व राख्दछ। उसले सोचेको, सपनाको राजकुमार उसलाई माया गर्ने उसको दिलको राजकुमारले उसलाई लैजाने प्रतिक्षामा रहन्छन्। तर म मेरो जिन्दगीको राजा, मेरो बाबालाई, जन्मेबाटै भेटिसकेको छु त्यसैले म यही नै ठीक छु, खुशी छु। आफ्नो मुटुको धड्कन सोच्ने मेरो बाबालाई छाडी नचिन्ने ठाऊॅमा गएर घर गरेर खानु मलाई रहर छैन र यसमा म कदापी मान्ने पनि छैन।

सायद पहिले मैले केही पुण्यको काम गरे होला त्यसैले उहाॅजस्तो बाबा यस जिन्दगीमा पाए ! 

Follow @_fenu229_ on Instagram !! 

Read More

बुवा

न केही शब्दले वर्णन नै गर्न सकिन्छ न त केही उपहारले भरपाई नै गर्न सकिन्छ तर पनि मलाई यस सुन्दर धरातलमा जन्म दिएर मलाई यो लेख लेख्नसम्म सक्षम बनाइदिनु भएकोमा मेरो बुबा आमा दुवै प्रति धन्यवाद व्यक्त गर्न चाहान्छु। 

भर्खर कोमाको बिरामी होसमा आएर म को हुॅ, कहाॅ छु भनेर आफ्नो बारेमा केही कुरा थाहा नभएको व्यक्तिझैॅ जिन्दगी पाएको तर कहाॅ छु के गरेको छु थाहा नपाएर आफ्नो ढुकढुकी चलेछ है भनी रोएर संकेत दिदाॅ मेरी आमाको पीडालाई देखेर निस्किएको त्यो ऑशुमा खुशीको ऑशु मिसाउॅदै ढुक्कको सास फेर्नुभएको थियो, मेरो बुबाले ।

तालु नभरिएको मेरो शिर तथा केही कुराले सजिलै असर पार्ने मेरो नाजुक शरीरलाई यस वातावरणसॅग लड्ने शक्तिको निर्माण गराई क्षमतावान् बनाइदिनुमा तपाईकै हात रहेको छ।

मेरो तोतेबोली सुन्नको निम्ति आफ्नो कान सदैव टाठो बनाएर राख्ने त्यस कानले अहिले मेरो राम्रो कार्यलाई सुन्दै खुशी हुने तथा नराम्रो कार्य सुन्दा मलाई सम्झाएर राम्रो पथमा हिड्न सहायता गरेको देख्दा खुशी लाग्दछ। एक थप्पडलाई त्यागेर हजारौ सुझावलाई अंगालेर मलाई राम्रो मार्ग तर्फ लग्न कहिल्यै पछि पर्नु भएन।

हामीलाई बाहिरी दुनियाॅ के हो भनी मुखले बुझाएर तर व्यवहारिक रूपमा सदैव बच्चा सोची आफ्नो हात-पाखुराले यस धर्ती चलाउने पैसालाई कमाउन सकिन्जेल आफ्नै सुरझित छाताको ओझेलमा राखिरहनु भएको थियो। जब व्यवहारिक रूपमा म अघि बढ्न चाहे त्यतिबेला आफ्नो मनमा केही हल्का डर भएपनि मभित्र आत्मविश्वास बढाउन सधै अघि नै रहनुभयो।

मेरो इच्छा, जिद्दीपनलाई सदैव माथि राखेर ढिलोचाडो त्यसलाई आपुर्ति गरेर सरल बनेको मेरो जिन्दगीबाट मैले पाएको खुशीलाई नै आफ्नो खुशी सोचेर सधैॅ रमाइ रहनु हुन्थ्यो। कहिले मेरो जिद्दीपन इच्छा सोचमा मात्र सीमित रहने खाले हुन्थ्यो होला तर त्यस कुरालाई राम्ररी सम्झाई बुझाई गर्नु हुन्थ्यो।

एक पटक नबुझ्दा अर्को पटक सम्झाएर तथा त्यति पनि नबुझे जति पटक सोध्दा पनि झर्को नमानी मेरा प्रश्नहरूको जवाफ दिएर तथा मेरा  जिज्ञासाहरू लाई सदैव बुझाईमा परिणत गरिदिनु भयो। मेरो विद्यालयको गुरू नभएपनि मलाई जिन्दगीको कयौॅ मोडमा चाहिने जीवनोपयोगी ज्ञान दिने गुरू बन्न कदापी पछि पर्नुभएन।

प्राकृतिक रूपमा पिडा सहनु नपरेपनि म जन्मिने अड्कल पाएको क्षण देखि लिएर आजसम्म मेरा हरेक कुरा, ईच्छा आदि ईत्यादि पूरा गर्दै जतिसुकै पिडा भएपनि बाहिरी दुनियाॅमा आफ्नो ज्यान, नङ्ग्रा खियाएर म लगायत यस परिवारका सम्पूर्ण सदस्यलाई सधैॅ आफ्नो एक सुरक्षित छाता भित्र ओझेल दिएर घाम-पानी दुःख-पिडाको दुनियाॅमा आफू रमाएर मलाई खुशीको माहोल मिलाइदिनु भएकोमा हजुरलाई धन्यवाद दिन चाहान्छु, बुवा ।

कालो रङ्गको कपाल रहॅदा हजुरको काखमा बसेको मेरो फोटो देखिरहने म आजकल कही कतै रहेको हजुरको फुलेको कपालको साथ म हजुरको नाति देख्दा उसको भविष्य निकै उज्यालो रहेको महसुस गर्दछु। हुर्कदै उमेरसॅग हजुरबाट पाएको त्यो गाली तथा सम्झाई रूपी ज्ञान बल्ल राम्ररी बुझ्दै छु।

काॅचो करेला रूपी जिन्दगीको तितो यथार्थलाई मरमसला रूपी हजुरको बुझाउने शैलीले मीठो बनाएर मलाई आर्जन गर्न दिनु भएका ती ज्ञानहरू सधैॅ आउने पुस्ताहरू माझ पनि जीवन्त राख्ने कोशिस गर्नेछु । हजुरजस्तै असल बुबा बन्न सकुला नसकुला तर हजुर जसरी बुबाको कर्तव्य पूरा गर्न कहिल्यै पछि हट्ने छैन।

सानो छॅदाको मेरो ईच्छाहरूले ल्याएको मेरो रूवाईलाई खुशीमा परिणत गर्न कहिल्यै पछि नपर्नु भएको तथा मेरो जिन्दगीको हरेक गोरेटोमा मलाई सल्लाह सुझाव दिएर अघि बढ्न प्रेरणा दिने मेरो बुबालाई बुबा औंशीको शुभकामना ! 

Read More

अम्लले अमिलिएको जिन्दगी

मस्तिस्कमा रहेको पुरानो रूप र ऐना अघि रहेको आफ्नै वर्तमान रूपबीचको दर्दनाक अन्तर देख्दा ऑखाबाट बर्बर्ती ऑशुका भेल झरे। 

निर्दोष ऑखामा रहेका कयौॅ सपनाहरू पूरा गर्नको निम्ति आफ्नो कलेज जादा केही बाईकको हुल बीचबाट होलीको रङ्गले रङ्गीएको पानी छ्यापे जसरी त्यो रङ्गहीन एसिडले मलाई छ्याप्दा रोएकी, कराएकी, छट्पटाएकी म आफ्नो शरीर जलेर होकी आफ्नो सबै सपनाहरू खाकमा परिणत भएर हो मैले छुट्याउन सकेकी थिइन। 

होलीको रङ्ग भए त कमसेकम रङ्गीन रहेको मेरो जिन्दगीमा लगाइएको त्यो मेरो कपडा तथा मेरो शरीर रङ्गीने थियो होला तर एसिडले पखालिएकी मलाई एसिडको पोलाईले असहनीय पीडा दियो तथा मेरो रङ्गिन जीवन तहसनहस पारिदियो। 

कलेजमा हुदाॅ एसिड प्रयोग गर्दा त्यस्तो ध्यान दिएर प्रयोग गर्ने म आज एसिडमा नै भिजेकी थिए। त्यतिबेला यो एसिड झुक्किएर परे के हानी नै पुर्याउॅछ र ? भन्ने सोच राख्ने म आज  असहनीय पोलाईले त्यही बाटोमा छट्पटिएकी थिए।

वरिपरि रहेका व्यक्तिहरूले बरू एम्बुलेन्स बचाउने तथा मेरो एसिड परेको शरीरलाई चिसो पानीले पखाली दिएका थिए। 

एउटा मनुष्यको बाइकको हुलबाट एसिडको प्रहार पाएकी मैले अर्को मनुष्यको हुलबाट एसिडबाट बच्ने तरिकाहरू म माथि अपनाएको पाइरहेकी थिए।

आफ्ना जलेका छालाहरू हेर्दै ...

बुबा-आमालाई  पनि मेरो यो रूप देख्दा कस्तो भयो होला ? कोमल फुल सोची केही चोटपटक लाग्न नदिई मलाई हुर्काएर आज यो अवस्थामा मलाई पाउदा कस्तो भयो होला ? 

मेरो बोलीले यस्तो रूप लिने मैले चाल पाएकी भए सायद म झुटको सहारामा त्यस व्यक्तिलाई ओझेलमा राख्थे होला । तर ओझेलमा पनि कति दिन राख्न सक्थे होला र ? 

आखिर मैले के नै गल्ती गरेकी थिए र ? 

के त्यस केटाको प्रेम प्रस्तावलाई अस्वीकार गर्दैमा मेरो जिन्दगी यस्तो गर्न मिल्छ र ? के मेरो आफ्नो सपना, सोचहरू हुदैनन् र ? के म पनि सबैजस्तो मनुष्य होइन र ? 

सुन्दर रहेको मेरो जिन्दगी जहाॅ दिन रात के हो, दुःखसुख के हो महसुस गर्न पाउने गर्थे, अहिले त्यही जिन्दगीमा अन्धकारको बादल मडारिरहेको छ। अहिले एकान्तप्रेमी बन्न बाध्य बनेकी छु। जाने त कहाॅ जाने म यस्तो रूप लिएर ?

अझ छट्पटिएर अस्पतालमा उपचाररत म, अन्धकार जीवन पाएको महसुस गरेकी म झनै ती अपराधीहरू खुल्ला रूपमा हिडेछन् रे भन्ने सुन्दा झनै अन्धकारमा धकेलिन पुगे।

के मेरो जिन्दगीको केही महत्त्व थिएन र ? के मलाई केही हुदाॅ म, मेरो बुबा र आमालाई मात्र फरक पर्ने हो ? के यी समाजका अग्रजहरूको केही भूमिका छैन र ? 

ती अधुरा सपनाहरू जुन पूरा गर्नको निम्ति कयौॅ मिहिनेत गरेकी थिए सायद ती सपनाहरू अब अधूरा नै रहनेछन्। 

मान्छेलाई स्वतन्त्र चाहिन्छ तर यति पनि स्वतन्त्र मिल्नु ठीक होला र अरूको जिन्दगी नै विनाश गरिदिने ? 

के मैले न्याय नपाउने नै हो र ? 

तर कहाॅ कता कोही आएर मलाई यस्तो रूपमा अपनाएर ती अपराधीलाई सजाय दिन्छ भन्ने आशा लाग्ने गर्छ। 

हेरौ त्यो आशा अब आशामा नै रहन्छ कि पूरा हुन्छ।

नेपालमा पनि acid attack को घटनाहरू सुन्ने देख्ने गरिरहेका हुन्छौ। यसमा हाम्रो देशको कानुनको लचकता एक ठाऊमा होला तर हामीले पनि आफ्नो ठाऊबाट यसको विरोधमा सक्दो लाग्नुपर्छ। यस्तो घटनालाई रोक्न अभिभावकहरूले पनि हल्का केही भूमिका निर्वाह गर्न पर्ने देखिन्छ। 

यदी यसरी बढ्दै गए कुन दिन त्यो एसिडलाई प्रयोगमा आफूले ल्याइन्छ या आफू शिकार भईन्छ भन्न सकिदैन। 

यदी कोही तपाईहरूको समुदायमा यस्तो पीडित भए तपाईहरू न्यायको लागि लड्न एकजुत हुनुपर्छ र त्यस पीडितलाई उसको सामान्य जीवन जिउन प्रेरित गराउनु पर्दछ। 

प्रेमले या आफ्नो अहङ्कारले यस्तो घटना निम्त्याउने काम कदापी नगरौॅ ।

Visit the link below for another article related to acid attack. 

Acid-attack

धन्यवाद! 

Follow @_fenu229_ on instagram !!

Read More

सङ्गत कि ईच्छा या केही ?

 अरूहरूको के छ थाहा भएन तर म र मेरो साथीभाइहरूले मज्जाले प्रयोग गर्ने शब्द हो "गु" !

कतिलाई त त्यो शब्द देख्दा नै "छ्या, के बोउलाएछ भन्ने भयो होला !" 

कृपया नझुक्किनु होला आज म यहाॅ "गु" को बारेमा लेख्न लागेको होइन! 

धैर्य गर्नुस् ! मैले प्रसङ्गलाई जोड्न बाॅकी नै छ ।

हामी सबै त्यस शब्दको प्रयोगले एक अर्कालाई बोलाउने गर्छौ। तर एकजना साथी त्यस्तो थिए जो सधैॅ हामीसॅग हुन्थे तर त्यो शब्दको प्रयोग कहिले गरेनन्। 

तर पछि खै के भयो उसले प्रयोग गरे अरू नै कारणले अरूकै कारणले तर हाम्रो सङ्गतले होइन। 

ऊ हामीसॅगै सधैॅ रहदा, सधै हामीसॅगै उठबस गरिरहदा पनि उसले त्यो शब्द प्रयोग गरेनन् किनकी उसलाई त्यो शब्दलाई प्रयोगमा ल्याउन मन थिएन तर पछि उसको मन खै के मा लाग्यो र प्रयोगमा ल्याए त्यो उनको आफ्नो कुरा हो। 

एकदिन हामी तीनजना साथीहरू घुम्न निस्किएका थियौ। त्यस दिन डाॅडा उक्लिने भनी बसेका थियौ त्यसैले खानेकुराहरू लिन जाने क्रममा हामीले " Somersby- apple cider " देख्यौ।

त्यो देखेपछि हामी दुईजना साथीले खादैॅ जाने निर्णय गर्यौ तर एकजना साथी मानेनन्। 

मैले अचम्म मानेको थिए। रक्सीको मात्रा ५% हो। स्याउकै बास्ना आउॅछ। खासै त्यस्तो केही हुदैन त्यही नि किन मानेनन्। एकछिन जिस्किएका होलान् सोचे तर त्यो डाॅडाको चढाई दुईटा somersby र एउटा पानीको बोटलमा टुङ्गिन पुगेको थियो। अरू खानेकुराहरू पनि छुट्टै थिए। 

यी दुई प्रसङ्ग हेर्नुस्। 

सुरूको घटना हेर्दा उनलेे ढिला भएपनि हाम्रो नभए पनि अरूकै सङ्गतले आफूमा परिवर्तन ल्याए त अर्को घटना हेर्दा उसको बानीमा केही परिवर्तन आएको थिएन। 

आखिर यसमा सङ्गतको दोष कि अरू नै केही कुराको ? 

यस्तै कुराहरू त हजारौ छन् जहाॅ कोही मान्छेमा सङ्गतको असर पर्छ त कोहीमा परेको हुदैन। 

आखिर त्यो सङ्गतले नै हो की ऊभित्रको रहेको ईच्छाले हो ? 

के लामो या छोटो समय लिएर मान्छेमा आउने परिवर्तन सङ्गतले गर्दा नै हो ?

सायद मान्छेको इच्छाले त आफ्नो भावना र सोचहरू लाई आफ्नो काबुमा राखेर आफ्नो साथी जस्तो हुने नहुने सोच आउने होकी के हो ?

कि मान्छेले आफूमा ईच्छा भएपनि नराम्रो सङ्गतलाई छिटो नअंगाल्नुको कारण डर त्रासले हो ?

के मान्छेमा परिवर्तन आउने भनेको खासमा सङ्गतले गर्दा नै होकी ऊ भित्रको इच्छाले कि अन्य केही ?

मलाई पनि यी कुराहरू थाहा नभएर लेखेको हुॅ । कृपया आफ्नो विचार तल कमेन्ट गरेर राखिदिनुहोला !

Follow @_fenu229_ on instagram !!

Read More

एक प्रेमको ओझेलमा अन्य प्रेम

माया !

यो शब्द सुन्दा कति जनालाई आफूले माया गर्ने व्यक्तिको याद आयो होला ? 

सॅगै बिताएका ती तितामीठा पलहरू पनि याद आयो होला। 

कति त आफूले माया गर्ने व्यक्तिसॅगै हुनुहोला त कतिको बिछोड भएपनि ती यादहरू दर्दनाक रूपमा उकासिएर पक्कै आउछन् होला। 

माया भएर साथ रहिरहनु भएकाहरू लाई हजुरहरूको सम्बन्धमा कहिलेकाही झैझगडा भएपनि मायाको छहारीले सधै सम्बन्ध कसियोस् भनी कामना गर्दछु।

हुन त जति बढी झगडा त्यति बढी प्रेम भन्ने गर्दछन्। 

तर यदि कोही प्रेममा कसैसॅग मज्जाले परेको छ र प्रेम टुट्यो भने त्यो मान्छेको अवस्था एकदम नाजुक बन्न पुग्दछ। 

यदी कोही यत्तिकै मायाको नाम बदनाम गर्न मायाको अर्थै नबुझी मायामा परेको गर्छ भने त्यस व्यक्तिले ढिलो चाडो छुट्टिएपछि किन न होस् गल्तीको आभास गर्दछ। 

हुन त प्रेमको बुझाई मान्छे अनुसार फरक हुन्छ उसको बुझाईको प्रेम अलग होला। 

सधै माया गरेकाले माया गर्ने व्यक्ति आफ्नो जिन्दगीमा पाउॅछन् भन्ने त कहाॅ लेखेको छ र? 

प्रेममा पर्दा पर्दै कहिले एकले अर्कालाई धोका दिएर टुट्छ त कहिले एकले अर्काको भावना नबुझेर त कहिले बाहिरी कारण हरूले टुट्न पुग्दछ। 

प्रेममा बिछोड भएपछि चाहिॅ के ? 

एउटा कुरा याद राख। प्रेममा एकजनासॅग बिछोड भएपनि अरूहरूबाट प्रशस्तै प्रेम पाइरहेका हुन्छौ। 

तिमीले प्रेम प्रेमी प्रेमिका बीच मात्र हुन्छ भन्ने सोचाई राख्नु नै गलत हो। आफ्नो छोराछोरीको निम्ति रात दिन नभनी आफ्ना नङ्ग्रा खियाउने बाबुको प्रेम के प्रेम होइन र? 

आफूलाई बिर्सिएर, आफूलाई जति दुःख गाह्रो भएपनि तिमीलाई कष्ट नदिनको निम्ति तिम्रो छहारी बनेर तिम्रो दिनचर्यालाई सहज पारिदिने तिम्रो आमाको प्रेम के प्रेम होइन र? 

तिमी सानै छौ। खासै काम गर्न जान्दैनौ। केही मिठो पाके भाइ/बहिनीले खान्छन् नि भनेर सधै अघिल्लो स्थानमा राखिदिने दाई/दिदीहरूको प्रेम के प्रेम होइन र?

तिम्रो कुरा सधै सुनेर तिम्रो कुरालाई पालना गरेर तिमीलाई सधै  आदर गर्ने तिम्रो शिर झुकाउन नखोज्ने तिम्रो मायाले नै होइन र? 

आफ्नो घर बाहिर पाइला टेके बाट घर आउनु अघिसम्म सधै अनेकौॅ रूपले साथ हुने तिम्रो साथीहरू बीच के प्रेम छैन र? 

कोही आफन्तको मा जाॅदा आज बसिदिए यो त्यो गर्न हुन्थ्यो। तिम्रो निम्ति भनी तिमीलाई मनपर्ने परिकारको बास्नाले स्वागत गरिदिनु के प्रेम भएर होइन र?

तिमी बाहिरी तिम्रो एकदम नजिक घनिष्ट व्यक्ति सॅगको प्रेमलाई लिएर यी प्रेमलाई ओझेलमा राख्दछौ र त्यस व्यक्तिसॅग को बिछोडले केही दूर्घटना निम्त्याउॅछौ। 

तिम्रो जीवनसाथी नाम दिएका सॅग बिछोड हुदाॅ उसको यादमा डुबेर मरे जसरी बाच्दा के तिम्रो घर परिवार तिम्रो साथी आफन्त हरूले तिमी कसैसॅग प्रेममा परेबाट बिछोड सम्मको क्षणमा सानो देखिको तिमी भेटेको हुन्छन् कि नाई कहिल्यै सोचेका छौ? 

माया त एक ठाउॅबाट कम भए अरू ठाउॅबाट प्रशस्तै पाइरहेका हुन्छौ। 

तिम्रो क्रियाकलापले गर्दा तिमी उठबस गर्ने व्यक्तिहरूमा खुशी र ठेस पुग्छ भने कि त ती तिमीलाई प्रेम गर्नेहरू हुन् कि त तिम्रो दुश्मन हुन्। 

दुश्मनसॅग पनि एक छुट्टै किसिमको प्रेम हुन्छ।

जब ती आफ्नो परिवार, साथी, आफन्त आदि इत्यादिबाट प्रेम पाउछौ तब कोहीबाट बिछोड हुदाॅ तिमी किन त्यति दुखी छौ मानौॅ कि तिम्रो कोही यस संसारमा छैन।

प्रेममा अनेकौ सुख दुःख साटासाट भए होलान्। कति गरेका बाॅचा पूरा भएनन् होला तर आफू जन्मे देखि आफ्नासॅग रहेको प्रेम के सक्कियो त? 

तिमीलाई बिछोडको बादलले ढाकिरहेको हो। एक पाइला अघि चालेर हेर तिमीलाई प्रेम गर्नेहरूको केही कमी छैन। 

त्यस बादललाई चिर्न हल्का गार्हो त होला तर तिमी एकपटक निस्किदेऊ त्यस पश्चात् तिमी आफूलाई प्रेम गर्ने व्यक्तिहरूको घेराईमा पर्न जान्छौ। 

आजकल प्रेम हुने टुट्ने यही बढिरहेको आधुनिकताको रूपमा रहेको यस फोन नेटको कारण त हो। तिमी प्रेम पनि यही बाट गर्छौॅ त दुखी नी खुशी पनि यही बाट हुन्छौ त को आफूलाई प्रेम गर्छ त्यस व्यक्ति र मायालाई बुझ्न पनि समय निकाल्दैनौ। 

त्यसैले तिम्रो निम्तिको साॅचो प्रेममा बिछोड भएपनि तिमीलाई थाहा नहुने गरी साॅचो प्रेम गर्नेको निम्ति केही समय निकालेर बाच्ने गर। तिमीलाई अगाध खुशी मिल्नेछ।

यदी तिम्रो निम्तिको साॅचो प्रेम तिम्रो हुन लेखेछ भने अवश्य मिलन हुन्छ। चिन्ता नगर तर टुटेर गएपछि आफू तथा आफ्नो परिवार आफन्त साथी सबैलाई दुखी नपार। 

खासमा भन्ने नै हो भने प्रेम त जहाॅ पनि छ। तिमी हिड्दै गर्दा कोही व्यक्ति खानको लागि संघर्ष गरेको देख्दा तिमी उसलाई केही खाना अथवा पैसा दिन्छौ भने त्यो मानवता रूपी प्रेमले नै त हो।

तिमीले कहिल्यै नचिनेको मान्छेको लागि त प्रेम गर्छौ भने तिमी आफू सधै साथ रहनेहरूलाई एकपटक सम्झिने काम गर त। तिनीहरूको निम्ति तिमीसॅग कति प्रेम होला।  

यदी तिमी कहिल्यै प्रेममा परेर या तिम्रो मिल्नेजन हरू कोही यस्तो अवस्थामा छन् भने तिमीले त्यस भ्रमको बादललाई चिर्न सहयोग गर।

चोखो प्रेमीहरूको मुखमा होइन जीवनमा साथ हुन्छ। तिमी चाहिॅ चोखो प्रेमी कि के? 

यहाॅसम्म साथ दिनु भएकोमा धन्यवाद ! आशा छ कि तलको youtube link पनि सुनिदिनुहुन्छ होला।

प्रेमको मायावी जाल। 

Follow @_fenu229 on instagram !! 

Read More

आत्महत्याको सिकार; स्वयम् सिकारी कि हामी ?

फोन काटिदिए र सकेसम्म छिटो साथीको घर पुग्ने सोचले बाईकको गति बढाए। यो गतिले फेरी अर्को केही घटना निम्त्याउने थियो कि नाई थाहा छैन तर मलाई अहिले सकेसम्म छिटो गन्तव्यमा पुग्नु छ। 

हिजो भर्खर दुईजना सॅगै चिया खाएर छुट्टिएका थियौ। आज यो घटना घटेको सुन्दा आफैलाई अचम्म लागिरहेको छ। 

आफ्नो गन्तव्यमा पुगेको म भीडको बीचमा आफ्नो बाईक राख्ने ठाऊ नभएकोले धेरै टाढा बाईक पार्किङ गरेर भीडको बीचमा केही ठाऊ बनाएर अघि बढ्दै थिए।

रूवाबासी एकदम थियो। अरूको रूवाईले नै मेरो ऑखा भरिन लागिसकेको थियो। भित्र जसोतसो पुगे। 

हिजो जोसॅग बसेर यी ओठले तातो चियाको स्पर्श गरेको थियो आज त्यही ओठले अब त्यसरी स्पर्श लिन नपाउने भएर होला अघि भरिएका ऑखाबाट आशु झरिसकेछन्। 

उसको ममी बुबाको रूवाई, आफन्तहरूको रूवाई देखेर म त्यहाॅ बस्न सकिन। झन त्यस माथि दर्दनाक थियो त उसको मृत शरीर जुन अझै घाॅटीमा डोरीले घेरिएको थियो त शरीर भुईमा। 

त्यो अवस्थामा पुगेको उसले त्यो निर्णय लिनु अघि कति मनमा पीडा सहेको होला जसकारण यस्तो अवस्थामा आफूलाई राख्न ऊ पछि परेन। 

उसको त्यति मिल्ने साथीहरूको ग्रुप पनि थिएन। कहिलेकाही सॅगै बसेर चिया खाने म नै पर्दथे होला अलि मिल्ने साथीको वर्गमा। 

उसको जिन्दगीमा साथीहरूको साथ कम नै भए पनि ऊ आफ्नो छर छिमेकमा तथा आफन्तहरू सॅग धेरै घुलमिलेको मान्छे रहेको यहाॅ उपस्थित रहेको भीडले आकलन गरे। भीड मात्र भए तमासा हेर्न आए भन्न हुन्थ्यो तर यहाॅ आएका हरेकको ऑखा भरिएका छन्। बाहिर बसेका हरूको ऑखा भरिएका छन् त भित्र रहेकाहरूको ...

मनुष्यको स्वभाव भन्नु की भाग्य भन्नु ? कोही बाॅच्न चाहेर नि बाॅच्दैनन् त कोही बाॅच्न पाएर पनि आफ्नो प्राण त्याग्न पछि पर्दैनन्। हुन त आफ्नो इच्छाको कुरा नै त हो। 

"मान्छे त हसिलो थियो। नराम्रो बानी पनि खासै थिएन। ...  के सोचेर यस्तो गर्न पुग्यो कुन्नि? ... परिवार पनि सम्पन्न नै छ।" यस्तै कुराहरू कानले सुनिरहेका थिए। 

मान्छेको मरण पछि नै मान्छेको गुनगान गाइन्छ रे भनेको सुन्ने गर्थे आज आफै प्रत्यक्ष रूपमा देखि सुनिरहेको छु।

मान्छेहरू सम्पन्न के लाई भन्छन्? धन? परिवार? आत्मसन्तुस्टि? यो मध्य सबैको समानरूपलाई सम्पन्न भन्छन् होला? तर भइरहेको घटना र मान्छेको स्वभावलाई विचार गर्दा त मान्छेले सम्पन्न त्यहीलाई मान्दछ जुन आफुसॅग हुदैन तर अरूसॅग हुन्छ भन्ने निस्कर्षमा मलाई दोहोराएर लग्यो त।

यो भन्दा यहाॅसम्म पढ्ने सबैले यही सबैकुराको समान रूपलाई सम्पन्न भनिन्छ सोच्नुभएको होला या यस्तै केही अरू कुराहरूको तल माथि होला तर मान्छे सम्पन्न आफ्नो नजरमा कदापि हुदैन सिर्फ अरूको नजरमा बन्न पुग्दछ र यो चलिरहन्छ। 

बाहिर ढुक्क भएर मलाई केही कुराको चिन्ता छैन भनेर जति स्वाङ पारे पनि भित्र त सायद कति कुराले पिरोलिएको होला नि?

मनमा रहेको कुरा आज उसलाई सिर्जना गर्ने उसको बुबाआमाले त राम्ररी बुझ्न सकेनन्।  तर ऊ स्वयम् आफूले हल्का बुझ्न त पर्ने हो नि!

उसलाई राम्रो सोच्नेहरूको आज यहाॅ के हाल छ त मैले देखिरहेको छु। उसलाई पनि पीडा रह्यो होला तर उसले आफ्नो साथीसॅग त भन्न सक्थ्यो। म सॅग नै खुल्न सक्थ्यो नि। यदी चाहेको भए दिउॅसोको चियालाई बेलुकीको मदिरा र सित्तन बनाउन म किन पछि पर्थे र? 

साथीलाई भन्न मन नभए आफ्नो परिवारको सदस्यलाई भन्नु पर्दथ्यो। हुन त यस्तो कुरामा जति आफू एक्लियो त्यति एक्लिदै जाने हो तर भन्ने मान्छेको इच्छा भए सुन्नलाई आफ्नै घरका सदस्य तटस्थ रहन्छन् र केही न केही निस्कर्षमा पुग्छन्।

घरका सदस्यसॅग समय छैन भन्ने होला। कसैलाई त कसैले बुझ्दैनन् भन्ने होला। तर तिमी मर्ने अवस्थामा पुग्ने देख्दा घरका सदस्यले समय अवश्य निकाल्छन्।

यी कुरा यदी सम्भव नभए केही कुरामा आफ्नो मन बनाउन पर्थ्यो, साथी। कहिले एक्लै डुल्न निस्किएर वातावरणको अवलोकन मान्छेहरूको चालचलन अवलोकन गर्नुपर्थ्यो।

हुन त मैले अहिले यी कुरा सोचेर पनि के फरक पर्छ र? मैले पनि त समयमा तिमीलाई नियाल्न सकिन। यस घटनामा तिमी र हामी दुवै समान हकदार छौ। 

हामीले तिम्रो व्यवहार बानी आकलन गर्न सकेनौ त तिमीले तिम्रो लागि को छन् त्यो बुझ्न सकेनौ। 

आज यो घटना घट्यो। अब कति जना "Say no to suicide", "suicide is not an option" को नारा लिएर हिड्लान् तर यति गर्दैमा यो समस्या फेरि आउदैन र?

हामी त्यो नारा लिएर हिड्दा त्यो अवस्थामा पुग्न लागेकाहरू हामीले यस्तो भन्यौॅ भनेर म आत्महत्या गर्दिन भनेरपछि सर्छन् र? नाई कदापी सर्दैनन्। समाजमा सचेतना फैलाउनु एक हिसाबमा ठीक कुरा हो तर त्यस्तो भन्दै हिड्नेहरूले आफ्नो सर्कलको कोही यस्तो अवस्थामा पुग्न खोज्दा आफ्नो भूमिका के खेलेका छन् त?

भन्न मात्र सजिलो हो। कस्तो कायर रहेछ है भनेर टिप्पणी गरिदिन मात्र सजिलो हो। आफै सोच कहिलेकाॅही कोही साथमा भएको भए पनि आनन्द लाग्थियो भन्ने आभास गर्छौ होला है? हो त्यही आभासले आफूलाई भित्रभित्र दबाउॅदै जाॅदा यस्तो घटना घट्ने हो !

यो घटना गर्ने मृत्युलाई अंगाल्ने व्यक्ति भएपनि घटनाको वातावरण सिर्जना गरिदिने चाहिॅ हामी भएनौ र? अवश्य हामी हौ। मुखले म छु भनिदिन्छौ र गराईमा पर सरिदिन्छौ र आफूलाई कोही चाहिदाॅ मान्छे यस्तै छन् भनिदिन्छौ । त्यसले मलाई अस्ति समय दिएन म किन दिनु यता उता भन्छौ र अन्तिममा यस्तो दिन निम्त्याउॅछौ। 

मेरो चिया पिउने मित्रले लिएको यस कदममा म पनि त्यति नै भागेदार छु होला तर यस्तो घटना फेरि निम्तिन नदिन आफूले सकेको गर। नारा लगाएर हिड्ने होइन आफ्नो सर्कलका कसैको बानी व्यवहारमा केही परिवर्तन आए आफूले के सक्छौ गर। समय देऊ, कुरा सुनिदेऊ या अप्रत्यक्ष रूपमा घुमाउरो पाराले सम्झाऊ। यति पनि नसके उसको घरमा खबर गरिदेऊ। 

मान्छेले यो घटना निम्त्याउने सायद आफूलाई एक्लो पाएर आफैले आफैलाई नै घृणा गरेर आफूलाई बेकम्मा सोचेर होला नि हैन? तर तिमी आफूले त्यस्तो व्यक्तिको सोच परिवर्तन गराउन उसको महत्त्व झल्काउन सक्नुपर्छ। 

यस पात्रको 'म' लाई पनि आत्महत्या गरेको मनपर्दैन तर तिनीहरू त्यस अवस्थामा पुग्ने कारण कयौ होला। मान्छे अनुसार फरक होला त्यसैले हामी फरक फरक मान्छेले फरक ढङ्गबाट यस्तो घटना घट्न नदिन मुखले होइन मैदानमा उत्रेर यसको सामना गर्नुपर्दछ र जिन्दगीको महत्त्व बिर्सेर बेपत्ता भएकाहरू लाई आफ्नो साथमा सामान्य रूपमा ल्याउन पर्दछ। 

पढ्न लामो होला। के लेखेको आत्महत्याको पक्ष विपक्षमा लेखेको छ। के तालको लेख हो सोच्नु भएको छ होला? मैले यसमा केही तर्क राखिदिएको हो। तर्कले पक्ष विपक्ष कहिल्यै लिदैन। 

आत्महत्या गर्नेलाई कायरको दर्जा दिने समाजमा रहेका मान्छेको भूमिका यस घटनालाई रोक्न साच्चिकै राम्रो छ त? के आफ्नो जिन्दगी त्याग्ने ती कायरले आफ्नो बुबा आमा आफन्तजन मिल्ने व्यक्ति जो आफ्नो समस्यामा उल्झिरहेका छन् तिनीहरूको कुरा बुझ्न सके त? 

मान्छेहरूको फरक फरक व्यवहार हुन्छ। कोही कोमल हृदयका हुन्छन् त कोही खह्रो स्वभावको। जो पनि जुन बेला यसको सिकार बन्न पुग्दछ। विचार पुर्याउनुहोस्।

दुई मुखे व्यक्ति भए भने त्यो बाट पर बस्नुपर्छ भन्छन्। तर यस्तो अवस्थाका दुई मुखे जो बाहिर हाॅस्छन् भित्र निराशामा हराउॅछन् यिनीहरूको सदैव नजिक रहनुपर्छ।

यदी तपाई कोहीलाई अनेकौॅ ख्याल आउॅछन्। कुरा पोख्ने कोही छैन। आफूलाई केही कुराले खाइरहेको महसुस भए आफ्नो नजिकको व्यक्तिसॅग कुरा राख्नु। कहिले काॅही केही कुरा भन्न कस्तो लाग्छ। के सोच्ने होला यसले मलाई भन्ने हुन्छ होला। यदी त्यस्तो भए या भन्नको लागि कोही भेट्नुभएन भने कही लेख्नुहोस् र मन हल्का हुन्छ अनि त्यो लेखेको कुरा च्यातेर फालिदिनुहोस्।

कहिले केही गर्न मन नलाग्दा केही कुराले आफूलाई सताएको पाए त्यसलाई समाधान गर्न खोज्नुहोस्। दिमागलाई धेरै बोझ नगराउनुहोस्। ताजा हावा लिदैॅ डुल्दै सोच्नुहोस्। 

समस्या सबैसॅग हुन्छ। त्यसबाट भाग्ने होइन डटेर लड्ने हो। 

अहिले बोलीले लडिन्छ भन्दै आफै यस्तो अवस्थामा नपुग्नुहोस्। आफ्नो र आफ्नो नजिकका हरूको ख्याल राख्नुहोस्। यसरी आफ्नो र आफन्तको ख्याल राखे यस धर्तीका सबैजना यस अवस्थाबाट बच्न सक्छन्। 

यस बारेमा कति कुरा छुटेका छन्। जति लेखेपनि सकिदैनन्। त्यसैले केही कुरा वाचन पनि गरेको छु। सुनिदिनुहोला। धन्यवाद। 

जिन्दगीसॅग दुःख नमान।

सानो हुदा सुनेको थिए, "चरेस खानु तर हरेस नखानु।" 

Follow @_fenu229_ on instagram ! 

Read More

अज्ञात प्रेमको दुनियाॅ

गर्मिले आत्तिएको म कक्षाको पङ्खा चलाएर आफ्नो सिटमा बसे। तब चलिरहेको त्यो पङ्खाको हावाको वेगमा तिम्रो बास्ना पाए। शरीर आनन्दित थियो हावाको वेगले साथै मन मस्तिस्क आनन्दित थियो तिम्रो शरीरको बास्नाले। त्यसैले म आनन्दित हुन पुगेको त्यस हावाको वेगले हो की तिम्रो शरीरबाट निस्किएको त्यो मिठो बास्नाले हो पत्तै पाइन।

सधैॅ नै यसरी आफूलाई आनन्दित पाउने रहर रहिरहन्छ तर सधैॅ कहाॅ म अभागीले त्यस्तो सोचेर पाउॅछु र ? उनी, मेरो कक्षाको साथी, जसको नाम थर घर कहाॅ छ आदि इत्यादिको ज्ञान छ तर अहिलेसम्म एक पटक पनि बोलचाल जुरेको छैन। 

न उनी मसॅग बोल्न खोज्छिन् न म नै उनीसॅग बोल्न खोज्छु तर मनले चाहिॅ अनेकौॅ कुराहरूको एकहोरो वार्तालाप सुरू गरिरहेको हुन्छ। सायद कक्षाको अलि अब्बल विद्यार्थी भएको भए पनि नोट, गृहकार्यको निहुॅमा हाम्रो वार्तालाप हुन्थ्यो होला। तर म र उनी दुवै मध्ययम वर्गको विद्यार्थी पर्यौ।

एक त म खासै अरूसॅग बोलिहाल्न नरूचाउने त्यही माथि हाम्रो साथीहरूको रहेको सानो सर्कल नै फरक थियो। त्यही पनि म एक खासै नबोल्ने केटा र उनी एक केटी, कसरी हाम्रो सर्कल एउटै हुन्थ्यो त?

उनी बोल्न नरूचाउने केटी हुन् त भन्दिन किनकी कक्षाको म बाहेक सबैसॅग उनको बोलचाल भैसकेको थियो होला। म फेरी कक्षाको कोही केटीसॅग नबोले पनि उनीसॅग मनमनै एकलौटी बोलिरहेको हुन्थे। सायद उनी पनि म जसरी मनमनै बोल्छिन कि? यदी मनमनै बोल्ने भए उनको र मेरो मुटुको बोलाइको परिणामको रूपमा उनको मुहारमा केही फरक त आउने गर्थ्यो होला नि?

मान्छेहरूले भन्ने गर्छन् भाग्यले जुराए जे पनि हुन्छ। त्यसैले मैले यही कुराबाट एउटा निस्कर्ष निकाल्न पुगे कि हामीलाई भाग्यले जुराएकै छैन। जुराएको भए एउटै कक्षाका साथी हुदाॅ अहिलेसम्म किन बोलचाल सुरू हुदैन थियो र? 

माया भन्ने कुरा यस्तै हो। कोहीको सुरू हुन नपाई सकिन्छ। कोहीको एक जनासॅग भईरहदा पनि अर्कोसॅग नि होला होला जस्तो हुन्छ। कोहीको एक कहानी बन्न पुग्छ। कोहीको मुटुमा बिछोडको भावना भए पनि अरूसॅग मायामा परेजस्तो गर्नुपर्छ त कोहीको मनमनै मायाको बिउॅ उब्जिएर त्यही नै बिछोड भएर सकिन्छ। कोही माया भन्ने कुरा नि हुन्छ है भन्ने थाहा नपाएर आफ्नो पार्टनरलाई दुःख दिन पुग्छन्। 

यस्तै अनेकौॅ रूपका प्रेमी प्रेमीका बीचको प्रेम हुने गर्दछ त्यसैले त मायाको परिभाषा मान्छे अनुसार फरक हुने गर्दछ। 

कोहीको परिभाषा मायाले भगवान् भन्दा पनि माथिको रूप पाएको हुन्छ त कोहीको मा  माया भन्ने एउटा भ्रम हो जुन भ्रम धोकाले हटाइदिन्छ भन्ने हुन्छ त कोहीको मा अन्य केही। 

यस पात्रको म अनुसार मायाको परिभाषा यस्तो किसिमको छ।

साथ नभएपनि साथ भएजस्तो 

माया नभएपनि माया भएजस्तो 

उसको उपस्थिति को आभासले 

जिन्दगीमा मिठास छरिदिएजस्तो ...

Follow @_fenu229_ on instagram ! 

Read More

How to Set up Your Blogger to .com.np Domain

Welcome! From here, you become able to setup your blogger to .com.np domain.

Here we go ...

After the approval of your domain that means after the activation of your domain, now open your blogger from blogger site. For the setup to be activate after this following steps, first of all make sure that it has been 24 hrs that you had been register in dns.he.net .

Step 1: Open your blogger and go to settings.

Step 2: Then you can see Publishing. Below to that there is Blog Address . There you can see
+ set up a third - party URL for your blog. Click to the + and write your blog name.
eg www.ramsharma123.com.np

After that click save.

Step 3: Then as shown in the picture appears.

Now, Open dns.he.net and log in. After that click on edit icon on the side of your domain name. Then the page will appear. Click at New CNAME (shown at below image). Now, look at the above picture and copy the name and host name as encircled in that picture from your blogger page and add "www" in the name of the New CNAME at dns.he.net and copy "ghs.google.com" paste in the host name and click the submit.

Similarly click New CNAME and copy down the name and hostname below the "www" and "ghs.google.com" (copy of your blogger page this is of mine page) in the NEW CNAME and click submit.

Note : In this image, you can see New CNAME and New ANAME. If it is difficult to understand the image then click it.


STEP 4: After that click on the View settings instructions . from your blogger page as you can see on above picture.

Scroll down the page and come to Step 3 (optional): Add www. to your domain .

There you can see four IP address as it picture I have listed as 1, 2, 3, 4.
Now, go to dns.he.net and add New ANAME  (location of New ANAME is at above image) . Then copy the first IP address(1) and paste on the IPV4 address of New ANAME and submit. Similarly, copy and paste next 3 IPaddress (2, 3, 4) and add it to the next 3 New ANAME. In total you add 4 New ANAME in which that 4 IP address would be pasted. 

Step 5: Now, go to the Step 2 and add your domain name again. then you save it. 
As in the picture appears.
After few minutes, when you open your .com.np website you can visit your blogger. 

Hope you have done it correctly...
Enjoy !! 

Read More

How to REGISTER FREE .com.np PERSONAL DOMAIN

TO REGISTER FREE .com.np PERSONAL DOMAIN

Welcome! Here, you will be able to register .com.np personal domain for free.
Here we go ...

For the registration of free .com.np personal domain you need the picture of your citizenship card and cover letter for the request. And follow the step below.


Step 1 : First of all, go to register.com.np.

Step 2 : Check domain availabitility. i.e write your name as in citizenship card. If it is already taken then add numbers. eg ramsharma123

                     
Note: If it is difficult for you to see pictures attached here in this blog then simply click that picture it will open and would be easier for you to underestand.

Step 3 : Create id and login.

Step 4 : After log in, a page appears asking the name server. ( Primary and Secondary Server) 

For this, you have to go to dns.he.net. You can get the server name from others also bt here we will be doing from dns.he.net . 

Step 5: Click on the register and fill up accordingly. After registration then log in. 

Step 6: Reload the page and click to add to new domain. Type the domain name that you want to register.
eg. ramsharma123.com.np

Step 7: Click on that edit button.

Step 8: Select ns1.he.net and copy paste to primary server in register.com.np . Similarly, copy paste ns2.he.net on secondary server. 

Note: Your work in dns.he.net for request of domain has been finished. Now be on resgister.com.np  page. But if you want to set up your blog on this .com.np domain then some work would be there to be done.

Step 8 : After name server, fill up the administrative and technical contact and proceed to next page. In administrative contact you can fill up the information as in citizenship card and in technical you can use your temporary address. Or you can copy information of administrative contact in the technical contact. Now you can proceed further.

Step 9: Now, select the document title (cover letter or citizenship card) and select the attachment of your cover letter and citizenship card accordingly.
If you don't know how to write cover letter then click here. Cover letter

eg. select citizenship and upload the photo of it and click save image. the picture would be uploaded and after that select the cover letter and click save image and it would be uploaded.

NOTE: The attachment size should be less than 800kb and should be in jpg format. The picture must be loaded in that page.

Step 10: After that, click to request domain. And in the next page you would see your domain name with status Your domain request is received and wait for approval. there you can see Active Domain  label.
If you have filled up correctly then wait for a day and check the domain status you can see your domain name in active domain list in that same page.

For the setup of your blog with your .com.np domain you have to wait for 24 hrs.

Enjoy with your new .com.np domain .

Read More

Cover letter for .com.np personal domain request

Welcome! Here, you will be able to write a cover letter for .com.np domain request.

Simply you can take a A4 size paper and a pen and write a cover letter in following format.
Here we go ..



Date : Year/Month/Day

To
The Host Master
Mercantile Communications Private Limited
Durbar Marg, Kathmandu, Nepal.


Dear Sir/Madam,
I would like to register .com.np domain name for my personal use, I have submitted the required documents including my citizenship certification and have filled up the contact form for domain registration application.

I would be delighted if my application would be considered valid and hence approved.
Thank your for you consideration.

                                        Domain name:

Your's sincerely
Name:
Signature

Read More

आधुनिकतामा एक्लिएको म

"मलाई बचाऊ म मर्न लागे।" 

नातिको कोठाबाट आएको यो आवाजले मलाई अतालिदैॅ उसको कोठामा पुग्न बाध्य बनायो। 

"के भयो? " भनेर सोधे।

"कसलाई के भयो ? ... मलाई बचाऊ त छिटो ।" भन्दै त्यही मोबाइलमा व्यस्त भयो।

गाउॅलेलाई बाघ आयो बाघ आयो बचाऊ भन्दै ढाॅटेर मज्जा लिएको त्यस व्यक्तिले साॅच्चिकै बाघ आउॅदा गुहार माग्दा कोई नआउने कथाको पात्र जस्तो त बन्दैन मेरो नाति भन्दै एकटक सोचमा परे।

म त्यहाॅ भएको नभएको खासै केही वास्ता नभएकाले त्यहाॅबाट निस्किएर आफ्नो कोठा तर्फ गए। नातिको उमेरको आफूलाई सम्झिए। यो उमेरमा यस रोपाईको समयमा सायद हिलोमा लिप्त भएको म सकि नसकि हलो चलाइरहेको हुन्थे होला। अहिले त यस सहरमा हलो देख्नु त टाढै जाओस् त्यही फोनमा हेलो भनेको मात्र सुन्न पाइन्छ। 

"सधैॅ कति दुःख गरेर सकिन्छ र? अब छोराहरूले हेर्ने हुन् हामीलाई जाऊ सहर मा नै" मेरो इच्छा विपरित यहाॅ ल्याई मलाई छाॅडी यस आधुनिक युगको बीचमा अनपढ मलाई एक्लै बनाई गयौ है, प्यारी। 

यस सहरमा बढ्दै गएको आधुनिकतालाई मैले समाएर त्यसकै गतिमा चल्न सकेको छैन।  म त यस आधुनिक युगमा कागको हुलमा वकुल्ला जस्तै बन्न पुगेको छु। वरिपरि अरू हुदाॅ पनि आधुनिकतालाई अंगालेर आफूले थाहा नपाउने तरिकाले आफू एक्लै भइरहेको बुझेका छैनन्। यस बढ्दै गएको आधुनिकताको गतिले चाहिॅ आफ्नै परिवारसॅगको सम्बन्ध, बोली, भेट धमिलिदैॅ गएको छ। 

हुन त आजको यस समयलाई कसरी नराम्रो भनुॅ? म पनि जुन समयमा हुर्किए त्यो समय त मेरो बुबा, हजुरबुबाको पालाको भन्दा त हल्का आधुनिकता पाएको समय हो नि।

नाति त्यही के गर्दै बस्छ खालि त्यही बचाऊ या गोलि चलेको आवाज सुनिन्छ। अहिले त लाहुरेमा भर्ति हुन त्यसरी नै सिकाउने रहेछन् कि क्या हो? पहिल्यै बन्दुक चलाउन सिकाएर! छोरा बुहारी पनि दुवै जना चस्मा मिलाउदैॅ खै के जाती बुक हेर्छन्। हाम्रो बेला त बुक त बढेमानको हुन्थ्यो अहिले त मोबाइल भित्रै अटाउने खालको बुक हुने रहेछ। यस आधुनिकता देखेर त दिक्दार लाइसक्यो। 

टेबुलमा रहेको आफ्नो बाहिरी वस्त्र हराइसकेको र भित्र पनि च्यात्तिन लागेको अरूले नबुझ्ने तर मैले बुझ्ने अक्षरमा लेखिएको सानो कापी भनौॅ की के भनौ त्यो लिएर त्यहाॅ लेखेको भजन, स्लोकहरू पढ्न लागे। 

अस्तिनै मेरो जन्मदिनमा फोटो खिच्छु अहिले के मा हो हाल्छु भनेर नातिले खिचाउन आउॅदा " एउटा भजन गाऊ त नाति मलाई उपहारको रूपमा " भन्दा "मलाई आउॅदैन" भनी फोटो खिच्यो र मैले नबुझ्ने भाषाको गीत गाउॅदै गयो। सायद आधुनिकताको फल यही होला। 

सजकता र अल्छीपनको घेराले बाॅधिएर बढी नै आधुनिकताको प्रयोगले हाम्रो पुरानो परिवेश शैली, रहनसहन तथा सबै कुरा एकादेशको कथामा परिणत त हुने होला नि। खै कहाॅ गयो पहिलेको जस्तो रमाइलो क्षण। हुन त मैले पहिलेको परिवेशमा हुर्केर त्यही रमाइलो लाग्यो अहिलेका लाई यही आधुनिकताको छहारीमा बस्न पाउॅदा रमाइलो लागिरहेको छ। 

यस आधुनिक र हाम्रो लगनशैली ढाॅचा आदि इत्यादिमा फरक भेट्टिएपनि हामी मानव रहेको चाहिॅ मिल्ने रहेछ तर मानवता चाहिॅ खै ... 

बेलुकी साझ भएपछि आफ्ना उमेरका साथीभाई सॅगको त्यस चौतारीको छहारीमा हुने भेटले कहीकतै राहत पुर्याउॅछ। चौतारी पनि हामीजस्तै आजभोलि जस्तो हुदैॅ गएको छ कुन दिन चौतारीलाई पनि सङ्ग्रहालयमा राख्ने दिन आउॅछ जस्तो भएको छ। 

भेटघाट हुने समय भएकाले सिरमा टोपी लगाए। अलि अस्ति नातिलाई "कस्तो टोपी लगाएको?" भनी प्रश्न गरेको थिए। "टोपी हैन बा ! कपाल हो" भनी जवाफ दिएको थियो। अहिलेको आधुनिक टोपी त कपालले नै बनाइदिने रहेछ। 

न त यो आधुनिक संसारमा छिर्न सके न केही गर्न जाने। ठीकै छ मेरा छोरा बुहारी नातिहरू यस चलेको चलनलाई अंगाल्दै सधैॅ राम्रो कदम चालेर अघि बढुन्। तिनीहरूको खुशीमा नै त मेरो सन्तुष्टि छ। 

आधुनिकतामा रमाउॅदै हिॅडेर आफु को हो? के हो? नबिर्सिऊन् र मानवीय धर्ममा अझ धमिलोपन नल्याउन् त्यही ईच्छा छ।

Follow @_fenu229_ on Instagram !

Read More

विवाह पछिको हामी

"आज म बिदा लिएर बसेको छु, यस बारेमा भोलि कुरा गरौला!" भन्दै फोन राखिदिॅए। 

बिहे भएको १ महिना भईसकेको छ। हामी दुवैको नयाॅ जीवनको सुरूवात भएता पनि सायद मागी विवाह भएर होला हामी बिच खुलेर केही कुराको साटफेर भएको थिएन। हामीले एकअर्कालाई बुझ्न, चिन्नको निम्ति त्यति समय दिएका थिएनौॅ।

आफ्नो खुशी, ईच्छा आफू जन्मेको हुर्केको ठाऊ छोडी यहाॅ नयाॅ ठाऊमा आएकी तथा यहाॅ रहेका सबैजना नौला रहेता पनि यस घरको सौन्दर्य बढाउन आएकी उनलाई खुशी दिएर उनको सौन्दर्यलाई अझै बढाउनको निम्ति केही गर्न म किन पछि पर्ने हैन र?

उनको विवाह पछि पनि काम गर्ने इच्छालाई मूर्तरूप दिनको निम्ति उनलाई काममा जाॅदा केही कुराको रोकटोक गरिएको थिएन। केही दिन देखि उनी बिचरी अलि थकित भएझैॅ देखिएकी थिइन्। त्यसैले आज बुवा ममी आफ्नो समाजको साथीहरूसॅग पनि एक हप्ते भ्रमणमा निक्लिनुभएको मौका पारेर उनको लागि केही सप्राईज दिनको निम्ति छुट्टी लिएर बसेको छु।

उनको आजसम्म कसैसॅग प्रेम नभएता पनि फिल्म या बाहिर अरूको देख्दा बिचरीलाई मलाई नि मेरो श्रीमान् ले यसरी नै समय दिने माया गर्ने गरे पनि हुन्थ्यो नि है भन्ने हुॅदो हो। आज सम्म न मैले उनलाई त्यति समय दिएको छु न प्रेमको अनुभूति गराएको छु सायद यस्तै हुन्छ कि सोचेर बिहेको दिन उनी त्यसरी रोएकी होलीन्। आज सम्म जे भयो भयो अबको दिनबाट म उनको मस्तिष्कमा यस्तो सोच आजसम्म आएपनि अबदेखि ल्याउन दिन्न। त्यो सोचले उनको ऑखामा ऑसु पर्न दिन्न अबबाट उनको ऑखामा ऑसु आएपनि मुहारमा हाॅसो सॅगै ल्याउन चाहान्छु।

उसको लागि भनी ल्याएको सारी हाम्रो कोठामा रहेको टेबुलमाथि राखिदिए र घडीले ३ बजेको ईसारा दिएको भएर म बेलुकीको खाना उनी आउनु अघि नै बनाउॅछु सोचेर भान्छा छिरे। आजसम्म सधैॅ ममीले पकाएर दिएको कुरा खाएर हुर्केकाले पहिले पढाई र अहिले कामबाट खासै फुर्सद नमिल्ने होकी ननिकालेको कारणले

गर्दा मलाई सिर्फ ग्याॅस बाल्न र चिया पकाउन मात्र आउॅथ्यो। कहिलेकाही कुकरको कति सिठ्ठी लाग्छ सुन है बाबु भनेको भएर पनि कुकरमा बिर्को लगाएर पकाइन्छ भन्ने बुझेको थिए।

मोबाइलमा युट्यूब खोले र बनाउने तरिका हेर्न लागे। युट्यूबको सहायताले सादा खाना, दाल, काउलीको तरकारी, मासु, अचार, साग, प्राउन र सलाद बनाएर सके। 

ढोकाको घन्टी बज्यो। समय बल्ल ४:३० भएको थियो। उनी पक्कै आएकी हैनन् सायद केक ल्याएको होला सोचेर ढोका खोले। उनी आएकी रहिछिन्। उनीलाई भित्र बोलाउनु अघि नै ढोका बन्द गरे र भान्छा म चुकुल लगाए। त्यसपछि बल्ल ढोका खोले र उनको हातको ज्याकेट र ब्याग आफूले लिएर उनलाई भित्र बोलाए। 

"के भयो हजुरलाई?" भनेर उनले सोधिन्।

म केही बोलिन। उनलाई कोठामा जाने ईशारा गर्दै आफूपनि उनीसॅगै कोठामा गए। "फ्रेस भएर यो टेबुलमाथिको सारी लगाएर आऊ है" भनेर म त्यहाॅबाट निस्किए।

खानेकुराहरू सजाएर राखेकै थिइन त्यसैले हतारहतारमा सबै खानेकुरा हरू अर्कै भाॅडामा सारेर टेबुलमा लभ आकारको आकृति बनाए। अब यहाॅ बीचमा केक बाॅकी रह्यो भनी सोच्दै थिए ढोकाको घण्टी बज्यो अब चाहिॅ पक्कै केक ल्याएको हुनुपर्छ सोचेर ढोका खोले। केक ल्याएको रहेछ। केकको खोल खोलिदिए। 

मेरो दिलको माझमा उनी रहेझैॅ त्यस खानाले दिएको लभ आकारको बीचमा लभ आकारको white forest केक राखिदिए। 

कति समय लगाएकी सोचेर उनलाई बोलाउनको निम्ति पछि फर्केको थिए उनी मैले सजाएको त्यो टेबुल देखेर ऑखाभरी ऑसु लिएर अचम्मित मुद्रामा बसेकी रहिछिन्। उनी मेरो नजिक आइन् र रूदैॅ आफ्नो अंगालोमा मलाई बाधिन्। मैले पनि उनको दुवै गालामा हात राखेर अंगालोबाट छुटाएर " भयो अब नरोऊ। नमिठो खाना छ भनेर यसरी रूने हैन।" भन्दै हाॅसे र उनको निधारलाई आफ्नो ओठले चुमेर उनलाई कुर्सीमा बसाए र आफू पनि बसे। 

एक प्लेटमा खाना लगाएर एक एक हातमा एक एक चम्चा लिएर एक एक चम्चाको गास एकअर्कालाई खुवाउॅदै केही गफमा व्यस्त भयौॅ।

आजसम्मको जिन्दगीकै नमिठो खाना सायद त्यही थियो होला तर जुन माया, समय, मिहिनेत, लगनशिलताले बनेको थियो नि त्यसले गर्दा त्यस खानामा छुट्टै मिठास आएको थियो। यदी उनको निम्ति भनी नबनाएको भए उनको साथमा उनको चम्चाबाट नखाएको भए सायद आज त्यो खाना यस गलाबाट जादैन्थ्यो होला। त्यो खाना भएतापनि त्यसमा माया खुशी तथा उनको ऑसुको पनि मिश्रण थियो। 

"खान मिठो त पक्कै थिएन तर मिहिनेत माया र समयको कदर गरिदेऊ न

यस समयलाई अझ यादगार बनाउनको निम्ति आऊ कही डुल्न निस्कौ न " भन्दै उनलाई बाहिर जान आग्रह गरे।

बिहे हुनु अघि को हो? बाटोमा ठोक्किए पनि खासै मतलब केही नाता नभएका हामी आज म उनको निम्ति भनी आफ्नो अफिस छोडेर उनको मुहारमा खुशीको उज्यालो ल्याउनको निम्ति के के गर्न पुगे। आखिर मायाले के के गर्न सिकाउदो रहेछ आफ्नो प्रेमी-प्रेमीका भन्ने की श्रीमान् श्रीमतीलाई खुशी बनाउनको लागि।

जिन्दगी कहिल्यै एक्लै हिॅडेर चल्दैन। जिन्दगीको गाडीलाई अघि बढाउन कोही न कोहीको साथ अवश्य चाहिन्छ। विवाह त अवश्य सबैको हुने नै गर्दछ चाहे मागी विवाह होस् या प्रेम विवाह होस् या भागी विवाह होस् तर विवाहपछि आफ्नो जिन्दगीलाई सजिलोसॅग खुशी माया रमाइलो पलका साथ कसरी व्यतीत गर्ने कुरा आफूमा भर पर्दछ। 

जिन्दगी दुवैले सॅगै काॅट्नु नै पर्ने भएपछि प्रेमिल वातावरण बनाएर बाॅच्नुपर्छ। 

Follow @_fenu229_ on instagram !

Read More

अरूको दुश्मन मेरो साथी ; प्रिय दाह्री

बिहानीको व्यायामले थकित मेरो शरीर यदी खोलामा पौडी खेलेर आफूलाई ताजगी महसुस गराउन खोज्दा त्यस खोलाबाट आएको पानीसॅगको मुठभेडले शरीरलाई ताजगी दिएपनि झन् अझै बढी थकाई लाग्छ कि सोचेर चारैतिर RCC घरले घेरिएको ठाउॅमा बुबाआमाले आफ्नो बसाई निर्माण गर्नुभएको होला। त्यस खोलाजस्तै शुद्ध होस् या नहोस् , त्यस खोलाले दिने जस्तो शरीरलाई ताजगी दियोस् या नदियोस् तर पनि केही हदसम्म शरीर ताजा र शुद्ध गराउने सोचले त्यही खोलाको पानीलाई यहाॅसम्म पाईपफिटिङ्ग गरेर धारासम्म ल्याइएको होला। त्यसैले आफ्नो शरीरमा त्यस धाराको पानीले स्पर्श गराई आफ्नो शरीरलाई शुद्ध र ताजापन महसुस गराउन लागी परे। 

त्यही क्रममा मेरो हातले दुनियाॅको लागि बोझजस्तो रहेको मेरो प्राणप्रिय दाह्रीको महसुस गर्यो। आफू एक्लै आफ्नै धुनमा रहदाॅ अल्झाउॅदा पनि नअल्झाउने केही क्षति पनि नतुल्याएको , भएको नभएको त्यति महसुस नगरिने यो दाह्री अरूको माझमा रहॅदा अरूलाई कति अल्झाउने, कोप्ने, चिढाउने के के गर्ने रहेछ कुन्नि सबै यस दाह्रीको पछि लागि पर्दछन्। 

ताजगीपूर्ण रहेको शरीरलाई ढाकेर म आफ्नो कोठाबाट निस्किएर बैठक कोठामा झर्न लागे। तर झर्दै गर्दा बुवाले मलाई कुनै प्रहरीले अपराधीलाई संकास्पद रूपले नियाले जसरी मलाई हेर्नुभयो। 

यस्सो के सोफामा बस्न लागेको थिए बहिनी आई र रूखको लहरामा झुन्डिन खोजेझैॅ मेरो दाह्री तानिदिई। 

"के गरेकी पिटाई खान मन लाग्यो?" भनी प्रश्न गर्न नपाउदैॅ ममीले "ठिक्क पर्यो। खुब पालेछस् नि। नानी किन कुर्नुपर्यो र दशैॅ तिहार त्यही दाह्रीमा पिङ्ग खेल् त" भन्नु भयो। 

यहाॅ बसेर अपराधीजस्तो दर्जा पाउनुभन्दा चोकसम्म पुगेर पाउरोटी लिएर आउॅछु भनी निस्किए। 

गेटबाट बाहिर निस्किए छिमेकी अंकलसॅग भेट भयो। "दाह्रीले बाबुलाई साह्रै बुढो देखियो। काट्ने होइन?" भनी प्रश्न गर्नुभयो। 

जिन्दगी पनि कस्तो रहेछ। पहिले पहिले सन्चो-बिसन्चो, नयाॅ नौलो, पढाई, यता उता सोध्ने गर्थे सबैले तर अहिले सबैजना ले दाह्री कहिले काट्ने मात्र प्रश्न गर्छन् । 

मनमा आफ्नो दुःखलाई धेरै बेर नखेलाई अंकललाई जवाफ दिएर त्यहाॅबाट छुट्नु नै ठीक सोचेर

"बिस्तारै काट्छु अंकल अहिले समय मिलेछैन" भनी त्यहाॅबाट हिॅडे। 

दाह्री चलाउॅदैआफ्नो सूरमा हिॅड्दै थिए । एकजना साथी भेट भयो । "दाह्री काट्न जान लागिस् क्या?" भनी सोध्यो। 

म केही नबोली "होइन"को ईसारामा टाउॅको हल्लाएर हिॅडे।

निराश भएर हिॅड्दै थिए एउटा बच्चाले "बाबा हजुरले पनि त्यस्तै दाह्री पाल्नु न" भनेको बोली कानमा पर्यो र बच्चा तिर हेरे। उसको बुबाले उसलाई "हस्" भनेर प्रतिक्रिया दिनुभयो। बच्चा भगवान्को रूप भन्छन् हो जस्तो पनि लाग्यो तर त्यही बेला केही दिन अघिको घटना याद आयो। 

घर फर्किदै गर्दा बाटोमा एउटा सानो बच्चा रोयो र उसकी आमाले कस्तो डरलाग्दो भएर हिडेको हो। मेरो बच्चालाई रूवाइदियो भन्दै नानाथरी आरोप लगाउन थालिन्।

सायद यस समाजमा मेरो दाह्रीको केही स्थान रहेनछ।

चोकको पसल पुगे अनि "ब्रेड दिनु न " भने। पसलेले ब्लेड दिनुभयो। नमज्जा लाग्यो। हुन त मेरो हुलियाले नै गर्दा उल्टो सुनियो होला। 

"दाई पत्ती होइन पाउरोटी दिनु।" भनेर पाउरोटी पाउनु अघि नै छेऊमा रहेका सामान लिन आएका मान्छेहरूको हाॅसो सुन्न पाए। 

चाॅडो चाॅडो त्यहाॅबाट निस्किएर घर जान लागे। घर पनि गएर यही दाह्रीको बारेमा नराम्रो तर्कहरू सुन्न पर्छ बाहिर निस्किउ त मान्छेहरू मेरै दाह्रीको विरूद्धमा उत्रिन्छन्। मैले आफ्नो दाह्रीले तिनीहरूको केही हानी नगर्दा पनि मेरै दाह्रीको पछि सबैजसो किन लाग्छन्? 

मान्छेहरू अरूको खुशी के मा छ नसोची बोल्दछन्। मलाई खुशी त दाह्री पाल्नुमा भएर मैले पालेको हुॅ, कहाॅ अरूले काॅट भन्छन् अनि काट्छु सोचेर पालेको हुॅ र? मेरो दाह्रीको प्रशंसा गरून् या विरोध गरून् भनेर पनि त पालेको दाह्री होइन नि। मेरो गालामा पलाएको सानो दाह्री मसॅग नै म जसरी स्वतन्त्र रूपमा कहिल्यै बढ्ने भएन।  

कोही भन्छन् सबै काॅट कोही भन्छन् हल्का राख्न कोही भन्छन् मज्जाले पाल त कोही भन्छन् कहिल्यै नसुनेको स्टाइलले काॅट। 

बिचरा मेरो दाह्री स्टाइल चाहिने सबैलाई नानाथरी।

मान्छेहरू अरूको ईच्छा, खुशी विपरीत कति सजिलै बोलिदिन्छन् तर उनीहरूलाई त्यसरी नै भनी दिए नराम्रो मान्छन्। आफ्नो ईच्छा र आफूलाई खुशी लाग्ने कार्य गर्नुपर्छ तर मर्यादामा रहेर, अरूलाई खासै हानी नहुने गरेर । बिचरा मेरो दाह्री न कसैको हानी गरेको छ, आफू सधैॅ मेरै गालामा रहेर आफ्नो मर्यादामा नै त रहेको छ। 

मान्छेहरूको कति ईच्छा खुशीहरू मेरो दाह्रीले पाएको नराम्रो आलोचनाले जसरी उनीहरूको ईच्छाहरू पूरा भएन होला तर यति याद गर्नु कि अरूलाई तपाईको कारणले खासै हानी नहोस् र तपाईहरू मर्यादित भएर आफ्नो कार्यमा लागिरहनु। दुनियाॅको काम त के नै हो र? अरेको आलोचनामा लागिपर्ने त हो। 

म दिनमा हजारौॅ दाह्री विरोधीसॅग ठोक्किए पनि त्यस दिनमा ठोक्किएको एक दाह्री समर्थकले मेरा सबै कुरा, सोचलाई सामान्य बनाइदिन्छ। 

सायद यस दाह्रीको नकरात्मक विश्लेषण नआउने भए सकरात्मक कुराले त्यति फरक पर्दैन थियो होला तर दाह्री प्रतिको हजारौ नकरात्मक वर्षिएको वर्षालाई सकरात्मक छाताले मलाई भिज्न नदिएर आनन्द दिलाउॅछ र मेरो गालामा दाह्रीलाई बचाई राख्दछ।

देखेर मेरो दाह्री

बोल्छन् अरू मनपरी

बिचरा मेरो दुःखसुखको साथी; 

प्रिय दाह्री।

Follow @_fenu229_ on instagram !

Read More