जन्मदिनको अगाध सम्झना

जिन्दगी भनेको कहिले खुशी त कहिले दुःख नै त हो। खुशी र दुःखका क्षणले नै त मान्छेलाई बाॅच्ने साहारा दिने हो। आफूले त्यस खुशी र दुःखलाई कतिको सहन सकिन्छ, रमाउन सकिन्छ भन्ने नै त हो।

ऊसॅग को पहिलो भेटले मनमा अनेकौॅ तरङ्ग ल्याइदिनुका साथै ऊसॅग बोल्दै जाॅदा झनै ऊप्रति मेरो भावना बढ्दै गएको थियो। उसले मलाई कस्तो नजरले हेर्ने गर्थ्यो मलाई थाहा थिएन तर मैले ऊप्रति प्रेमको भावना मनमा जगाए पनि त्यसलाई मित्रताको मुखौटाले बेरिदिएकी थिए।

जन्मदिन लगभग सबैलाई खास हुने नै गर्दछ तर मलाई मेरो १९औं जन्मदिन झनै खास लागेको थियो। मलाई जन्मदिनको शुभकामना दिने, थरीथरीका राम्रा उपहार दिनेहरूको माझमा उसको शुभकामना रूपि प्रेमप्रस्ताव र गिफ्टको रूपमा रहेको त्यो लकेटले खुशी दिएको थियो।

सेकेण्ड हुदैॅ मिनेट भएर घण्टौॅ पुगी दिन कटाउॅदै वर्षौमा पाइला टेक्दा अनेकौॅ बाधाअर्जन र दुःख सुखमा एकअर्काको साथ दिदैॅ ५औं वर्षमा पुग्न लागेका थियौॅ।

५औं वर्षमा प्रस्थान गरेको दिन थियो। प्रेम व्यवहार देखिने समयबाट प्रेम स्वीकार गरेर हिजोको समयसम्म हरेक क्षण साथमा रहिरहने बोलिरहने हामीबीच आज न एक शब्द साट्टिएको थियो न यी रोगी ऑखा र मनले औषधिरूपी
उसलाई देख्न, महसुस नै गर्न पाएको थियो। कतिको जन्मदिनको शुभकामना, गिफ्ट आएको थियो। त्यही पनि मलाई मतलब भनेको ऊ किन गायब छ भन्ने कुराको थियो। पछिल्लो समयको जन्मदिन तथा हाम्रो मायाको पनि उत्सव मनाएको याद गर्दै बसे। उसले केही सप्राईज प्लान गर्दै होला भनी मन बुझाए तर यो अतालिएको मन कति थामियोस्? कति फोन म्यासेज गरे केही प्रतिक्रिया छैन। उसको साथीलाई फोन गरे। उसको साथीले "ऊ त घर गयो।आज उसको बाबा ममी आउनुभएको थियो, सबै सामान लिएर कलेज छोड्ने तरीकाले ऊ गयो" भनेर भन्दा एकदम अचम्मित परे।

ब्याचलर पढ्ने समयदेखि नै म त मास्टर्स पढ्दिन भन्ने गर्थ्यो यही कुरा सम्झिए। यो कारण भएपनि एकपटक भन्न पर्ने हो झन् आज यस्तो महत्तवपूर्ण दिन हो। उसको फोन आउॅछ कि भनी मोबाइल हेर्दै बसे।

मोबाइल हेर्दाहेर्दै रात बितेर सुनौलो बिहानीको सुरूवात भए पनि मेरो जिन्दगी कालो रात नै रहेको थियो। आज पनि ऊबाट केही खबर आउॅछ कि भनेर मोबाइल हेरे। अहॅ केही आएन।

उसको खबर आउॅछ कि भनेर कुर्दै बस्थे केही आएन। बेलाबेला केही दिन पढाई छोडी उसको घर जाऊ कि सोचे तर घर जाने ऑट आएन।

न उसको मलाई प्रत्यक्ष केही खबर आयो न मलाई उसको घर जाने ऑट आयो सिर्फ आयो त अरूको मार्फत उसको बिहेको फोटो जुनचाहिॅ साथीहरूले अब तिमी उसको बारेमा धेरै नसोच भनी देखाएका थिए। मन टुक्राटुक्रा भएको थियो। आफू सम्हालिन गार्हो भएको थियो। त्यो प्रेम के झुटो थियो र? त्यो समय के झुटो थियो र? किन एक वचन केही नभनी ऊ यसरी गयो? यस्ता प्रश्नले घेरिएकी म केही सोच्न सकेकी थिइन। सपनामा छु भन्ने लागिरहेको थियो।

जुन जन्मदिनले हामीलाई नजिकाएको थियो त्यही जन्मदिनले आज टाढा बनाएको छ। के गर्ने कसो गर्ने केही मेसो नपाएकी मैले जसोतसो पढाइ सके। पढाइ सकी घर जाॅदा बिहे के के को कुरा गरेकाले म घरबाट टाढा अर्कै सहर कामको शिलशिलाको बहानाले पुगे।

ऊसॅग छुट्टिएको पनि २ वर्ष भएको थियो। यो जन्मदिनले सधैॅ यो मनलाई बिजाइरहेको हुन्थ्यो। मन नभई नभई साथीहरूको करले जन्मदिन मनाउन भनी हामी एउटा रेस्टुरेण्टमा बसेका थियौ। त्यहाॅबाट निस्किने क्रममा छेउमा रहेको केक पसलमा मैले उसलाई देखें। उसलाई देख्नासाथ ऑखा ऑसुले भरिए। म केही बोल्न सकेकी थिइन। उसको नजिक गए र उसको अंगालोमा बाॅधिए। उसले पनि मलाई आफ्नो अंगालोमा बाॅध्यो।

केही समयमा आफूलाई सम्हाल्दै त्यस अंगालोबाट आफूलाई छुटाए। उसलाई हेरेको उसको ऑखा पनि आसुले भरिएका रहेछन् तर मुहारमा छुट्टै चमक थियो। उसको छेउमा ऑखा गयो सायद उसको श्रीमती थिइन् होला। ऑखा झन् भरिएर आसुका बाढी आए र म त्यहाॅबाट उसलाई, साथीलाई जान्छु नभनी निस्किए।

घर पुगेर कोठाभित्र आफू थुनिएर रूदैॅ बसे। नचिनेको नम्बरबाट फोन आयो, उठाइन। फेरी आयो उठाइन। केही समयपछि फेरी आयो र केही काम परेर नै होला सोचेर उठाए ।
म : हेलो।
उताबाट : हेलो! तिमीले मलाई चिन्छौ कि नाई थाहा छैन। तिमी र ऊ बीच के थियो थिएन मलाई थाहाछैन तर आज तिमीलाई देखेपश्चात मैले उसलाई हाम्रो बिहेको दिनदेखी बल्ल आज खुशी भएको देखेको छु नत्र त सधैॅ कुन दुनियाॅमा हराउॅथ्यो।

यी कुरा सुनेपछि उसकी श्रीमती हुनपर्छ भन्ने भएको थियो। बिहेको दिनदेखी बल्ल आज खुशी देखेको भन्नुको मतलब के हो र? यो प्रश्नले मलाई खाएको थियो।

म : आज बल्ल खुशी देखे भन्नाले?
उताबाट : उम्म्, आज बल्ल खुशी देखेको छु। सायद हाम्रो बिहे उसको इच्छा विपरीत थियो की ऊ कहिल्यै आफ्नो बुबा ममीसॅग राम्ररी बोल्दैन। मसॅग कहिले काही बोल्छ कहिले अंगालोमा बाॅधेर रून्छ।

यो सुनेपश्चात मलाई झनै रून मन लागेको थियो।" मलाई यस विषयमा केही कुरा गर्नु छैन" भनी फोन राखे।

म रूदै बसे। प्रेमको सुरूवातमा त्यस्तो खुशी रहेकी म हामी छुट्टिएपछि कति पिडा, ऑसुमा छट्पटिएको थिए। प्रेमले अगाध खुशीका साथै त्यतिकै पीडा दिने रहेछ।
रूदाॅरूदैॅ निदाएछु।

ब्यूझिॅएछु। बिहानी भइसकेरहेछ। फ्रेस भई मोबाइल हेरे हिजोको नम्बरबाट १५ मिस्ड कल आएको रहेछ।
त्यत्रो पटक फोन गरेकाले कल ब्याक गरे।

फोन उठ्यो।
रून्चे आवाजमा "दु:खको भूमरीमा परेको ऊ खुशीको क्षणमा आफ्नो प्राण त्याग्न पुग्यो।" भन्ने बोली सुने।
बज्रपात परेजस्तो भयो। म केही प्रश्न गर्न सकेकी थिइन्। पछाडी रहेको बेडमा ठच्च बस्न पुगेछु।
"हिजो ऊ निकै खुशी थियो। सबैजना माथि छतमा थियौ। सधै दु:खी भएर रक्सी पिउने उसले आज खुशी भएर पिएको थियो।  हामी पनि त्यहाॅ गफ गर्दै थियौ र गफ गर्दै गर्दा उसको मुखबाट दर्दनाक आवाज सुनियो। ऊ चिप्लिएछ कि कुन्नी। (रूदैॅ) उसले आफ्नो अन्तिम सास सम्म पनि तिम्रो नाम जप्दै थियो। तिमीलाई फोन गर्दा तिमीले उठाइनौ।"
यो सुन्दा आफ्नो ऑखाबाट ऑसु खसेको गति तीव्ररूपमा बढेको महसुस गरे।

उसको शरीर देख्नको निम्ति उसको घर पुगे। ज्यादै रूवाॅबासी थियो। उसको बाबा ममीले मलाई त्यस भीडमि देख्नुभयो। उसको बुबा मेरो नजिक आउनुभयो र " मलाई माफ गरिदेऊ। सायद त्यस दिन उसको कुरा सुनेको भए तीनजनाको जीवन मैले बर्बाद गर्न पुग्दिनथे होला। यो सबको दोषी मै हुॅ।" भन्दै ऑसु पुछ्नुभयो। "मैले गर्दा त्यत्रो समय अन्धकारमा रहेको उसको जीवनमा तिमीसॅग भएको भेटले दिएको खुशी सायद दैवले देखिसहन सकेनन्" भन्दै जानुभयो।

म केही ऑट गरेर उसलाई हेरेर ऊसॅग बिताएका कयौॅ यादहरूलाई सम्झिदै आफूलाई ऑसुको पोखरीमा डुबाए। उसको शरीर समाएर म झन् रून थाले।

परिस्थिति कसको, कहाॅ, कस्तो हुन्छ थाहाहुदैन रहेछ। हाम्रो बिछोडपछिको २ वर्ष उसले छोडेर गयो, उसले धोका दियो भन्ने कुराले मलाई दिनरात तड्पाउथ्यो। म जति दुखी थिए त्यसरी नै ऊ पनि दुःखलाई अंगालेर हिॅडीरहेको रहेछ।

जन्मदिनले सबैलाई खुशी दिन्छ भन्ने कहाॅ छ र?
जन्मदिनमा नै उसले राखेको प्रेमप्रस्तावले सुरू भएको हाम्रो प्रेम कहानीको जन्मदिनमा नै दुईजनाको इच्छाबिना मनदेखि सम्बन्ध नटुटे पनि बाहिरी रूपमा टुटेर फेरी जन्मदिनमा नै भेट गराएर जन्मदिनमा नै अन्तिम भेट गरायो।

आज हरेक जन्मदिनमा मसॅग छ त केबल उसको यादहरू...

Idea : Neelu

Follow @_fenu229_ on instagram !