आत्महत्याको सिकार; स्वयम् सिकारी कि हामी ?

फोन काटिदिए र सकेसम्म छिटो साथीको घर पुग्ने सोचले बाईकको गति बढाए। यो गतिले फेरी अर्को केही घटना निम्त्याउने थियो कि नाई थाहा छैन तर मलाई अहिले सकेसम्म छिटो गन्तव्यमा पुग्नु छ। 

हिजो भर्खर दुईजना सॅगै चिया खाएर छुट्टिएका थियौ। आज यो घटना घटेको सुन्दा आफैलाई अचम्म लागिरहेको छ। 

आफ्नो गन्तव्यमा पुगेको म भीडको बीचमा आफ्नो बाईक राख्ने ठाऊ नभएकोले धेरै टाढा बाईक पार्किङ गरेर भीडको बीचमा केही ठाऊ बनाएर अघि बढ्दै थिए।

रूवाबासी एकदम थियो। अरूको रूवाईले नै मेरो ऑखा भरिन लागिसकेको थियो। भित्र जसोतसो पुगे। 

हिजो जोसॅग बसेर यी ओठले तातो चियाको स्पर्श गरेको थियो आज त्यही ओठले अब त्यसरी स्पर्श लिन नपाउने भएर होला अघि भरिएका ऑखाबाट आशु झरिसकेछन्। 

उसको ममी बुबाको रूवाई, आफन्तहरूको रूवाई देखेर म त्यहाॅ बस्न सकिन। झन त्यस माथि दर्दनाक थियो त उसको मृत शरीर जुन अझै घाॅटीमा डोरीले घेरिएको थियो त शरीर भुईमा। 

त्यो अवस्थामा पुगेको उसले त्यो निर्णय लिनु अघि कति मनमा पीडा सहेको होला जसकारण यस्तो अवस्थामा आफूलाई राख्न ऊ पछि परेन। 

उसको त्यति मिल्ने साथीहरूको ग्रुप पनि थिएन। कहिलेकाही सॅगै बसेर चिया खाने म नै पर्दथे होला अलि मिल्ने साथीको वर्गमा। 

उसको जिन्दगीमा साथीहरूको साथ कम नै भए पनि ऊ आफ्नो छर छिमेकमा तथा आफन्तहरू सॅग धेरै घुलमिलेको मान्छे रहेको यहाॅ उपस्थित रहेको भीडले आकलन गरे। भीड मात्र भए तमासा हेर्न आए भन्न हुन्थ्यो तर यहाॅ आएका हरेकको ऑखा भरिएका छन्। बाहिर बसेका हरूको ऑखा भरिएका छन् त भित्र रहेकाहरूको ...

मनुष्यको स्वभाव भन्नु की भाग्य भन्नु ? कोही बाॅच्न चाहेर नि बाॅच्दैनन् त कोही बाॅच्न पाएर पनि आफ्नो प्राण त्याग्न पछि पर्दैनन्। हुन त आफ्नो इच्छाको कुरा नै त हो। 

"मान्छे त हसिलो थियो। नराम्रो बानी पनि खासै थिएन। ...  के सोचेर यस्तो गर्न पुग्यो कुन्नि? ... परिवार पनि सम्पन्न नै छ।" यस्तै कुराहरू कानले सुनिरहेका थिए। 

मान्छेको मरण पछि नै मान्छेको गुनगान गाइन्छ रे भनेको सुन्ने गर्थे आज आफै प्रत्यक्ष रूपमा देखि सुनिरहेको छु।

मान्छेहरू सम्पन्न के लाई भन्छन्? धन? परिवार? आत्मसन्तुस्टि? यो मध्य सबैको समानरूपलाई सम्पन्न भन्छन् होला? तर भइरहेको घटना र मान्छेको स्वभावलाई विचार गर्दा त मान्छेले सम्पन्न त्यहीलाई मान्दछ जुन आफुसॅग हुदैन तर अरूसॅग हुन्छ भन्ने निस्कर्षमा मलाई दोहोराएर लग्यो त।

यो भन्दा यहाॅसम्म पढ्ने सबैले यही सबैकुराको समान रूपलाई सम्पन्न भनिन्छ सोच्नुभएको होला या यस्तै केही अरू कुराहरूको तल माथि होला तर मान्छे सम्पन्न आफ्नो नजरमा कदापि हुदैन सिर्फ अरूको नजरमा बन्न पुग्दछ र यो चलिरहन्छ। 

बाहिर ढुक्क भएर मलाई केही कुराको चिन्ता छैन भनेर जति स्वाङ पारे पनि भित्र त सायद कति कुराले पिरोलिएको होला नि?

मनमा रहेको कुरा आज उसलाई सिर्जना गर्ने उसको बुबाआमाले त राम्ररी बुझ्न सकेनन्।  तर ऊ स्वयम् आफूले हल्का बुझ्न त पर्ने हो नि!

उसलाई राम्रो सोच्नेहरूको आज यहाॅ के हाल छ त मैले देखिरहेको छु। उसलाई पनि पीडा रह्यो होला तर उसले आफ्नो साथीसॅग त भन्न सक्थ्यो। म सॅग नै खुल्न सक्थ्यो नि। यदी चाहेको भए दिउॅसोको चियालाई बेलुकीको मदिरा र सित्तन बनाउन म किन पछि पर्थे र? 

साथीलाई भन्न मन नभए आफ्नो परिवारको सदस्यलाई भन्नु पर्दथ्यो। हुन त यस्तो कुरामा जति आफू एक्लियो त्यति एक्लिदै जाने हो तर भन्ने मान्छेको इच्छा भए सुन्नलाई आफ्नै घरका सदस्य तटस्थ रहन्छन् र केही न केही निस्कर्षमा पुग्छन्।

घरका सदस्यसॅग समय छैन भन्ने होला। कसैलाई त कसैले बुझ्दैनन् भन्ने होला। तर तिमी मर्ने अवस्थामा पुग्ने देख्दा घरका सदस्यले समय अवश्य निकाल्छन्।

यी कुरा यदी सम्भव नभए केही कुरामा आफ्नो मन बनाउन पर्थ्यो, साथी। कहिले एक्लै डुल्न निस्किएर वातावरणको अवलोकन मान्छेहरूको चालचलन अवलोकन गर्नुपर्थ्यो।

हुन त मैले अहिले यी कुरा सोचेर पनि के फरक पर्छ र? मैले पनि त समयमा तिमीलाई नियाल्न सकिन। यस घटनामा तिमी र हामी दुवै समान हकदार छौ। 

हामीले तिम्रो व्यवहार बानी आकलन गर्न सकेनौ त तिमीले तिम्रो लागि को छन् त्यो बुझ्न सकेनौ। 

आज यो घटना घट्यो। अब कति जना "Say no to suicide", "suicide is not an option" को नारा लिएर हिड्लान् तर यति गर्दैमा यो समस्या फेरि आउदैन र?

हामी त्यो नारा लिएर हिड्दा त्यो अवस्थामा पुग्न लागेकाहरू हामीले यस्तो भन्यौॅ भनेर म आत्महत्या गर्दिन भनेरपछि सर्छन् र? नाई कदापी सर्दैनन्। समाजमा सचेतना फैलाउनु एक हिसाबमा ठीक कुरा हो तर त्यस्तो भन्दै हिड्नेहरूले आफ्नो सर्कलको कोही यस्तो अवस्थामा पुग्न खोज्दा आफ्नो भूमिका के खेलेका छन् त?

भन्न मात्र सजिलो हो। कस्तो कायर रहेछ है भनेर टिप्पणी गरिदिन मात्र सजिलो हो। आफै सोच कहिलेकाॅही कोही साथमा भएको भए पनि आनन्द लाग्थियो भन्ने आभास गर्छौ होला है? हो त्यही आभासले आफूलाई भित्रभित्र दबाउॅदै जाॅदा यस्तो घटना घट्ने हो !

यो घटना गर्ने मृत्युलाई अंगाल्ने व्यक्ति भएपनि घटनाको वातावरण सिर्जना गरिदिने चाहिॅ हामी भएनौ र? अवश्य हामी हौ। मुखले म छु भनिदिन्छौ र गराईमा पर सरिदिन्छौ र आफूलाई कोही चाहिदाॅ मान्छे यस्तै छन् भनिदिन्छौ । त्यसले मलाई अस्ति समय दिएन म किन दिनु यता उता भन्छौ र अन्तिममा यस्तो दिन निम्त्याउॅछौ। 

मेरो चिया पिउने मित्रले लिएको यस कदममा म पनि त्यति नै भागेदार छु होला तर यस्तो घटना फेरि निम्तिन नदिन आफूले सकेको गर। नारा लगाएर हिड्ने होइन आफ्नो सर्कलका कसैको बानी व्यवहारमा केही परिवर्तन आए आफूले के सक्छौ गर। समय देऊ, कुरा सुनिदेऊ या अप्रत्यक्ष रूपमा घुमाउरो पाराले सम्झाऊ। यति पनि नसके उसको घरमा खबर गरिदेऊ। 

मान्छेले यो घटना निम्त्याउने सायद आफूलाई एक्लो पाएर आफैले आफैलाई नै घृणा गरेर आफूलाई बेकम्मा सोचेर होला नि हैन? तर तिमी आफूले त्यस्तो व्यक्तिको सोच परिवर्तन गराउन उसको महत्त्व झल्काउन सक्नुपर्छ। 

यस पात्रको 'म' लाई पनि आत्महत्या गरेको मनपर्दैन तर तिनीहरू त्यस अवस्थामा पुग्ने कारण कयौ होला। मान्छे अनुसार फरक होला त्यसैले हामी फरक फरक मान्छेले फरक ढङ्गबाट यस्तो घटना घट्न नदिन मुखले होइन मैदानमा उत्रेर यसको सामना गर्नुपर्दछ र जिन्दगीको महत्त्व बिर्सेर बेपत्ता भएकाहरू लाई आफ्नो साथमा सामान्य रूपमा ल्याउन पर्दछ। 

पढ्न लामो होला। के लेखेको आत्महत्याको पक्ष विपक्षमा लेखेको छ। के तालको लेख हो सोच्नु भएको छ होला? मैले यसमा केही तर्क राखिदिएको हो। तर्कले पक्ष विपक्ष कहिल्यै लिदैन। 

आत्महत्या गर्नेलाई कायरको दर्जा दिने समाजमा रहेका मान्छेको भूमिका यस घटनालाई रोक्न साच्चिकै राम्रो छ त? के आफ्नो जिन्दगी त्याग्ने ती कायरले आफ्नो बुबा आमा आफन्तजन मिल्ने व्यक्ति जो आफ्नो समस्यामा उल्झिरहेका छन् तिनीहरूको कुरा बुझ्न सके त? 

मान्छेहरूको फरक फरक व्यवहार हुन्छ। कोही कोमल हृदयका हुन्छन् त कोही खह्रो स्वभावको। जो पनि जुन बेला यसको सिकार बन्न पुग्दछ। विचार पुर्याउनुहोस्।

दुई मुखे व्यक्ति भए भने त्यो बाट पर बस्नुपर्छ भन्छन्। तर यस्तो अवस्थाका दुई मुखे जो बाहिर हाॅस्छन् भित्र निराशामा हराउॅछन् यिनीहरूको सदैव नजिक रहनुपर्छ।

यदी तपाई कोहीलाई अनेकौॅ ख्याल आउॅछन्। कुरा पोख्ने कोही छैन। आफूलाई केही कुराले खाइरहेको महसुस भए आफ्नो नजिकको व्यक्तिसॅग कुरा राख्नु। कहिले काॅही केही कुरा भन्न कस्तो लाग्छ। के सोच्ने होला यसले मलाई भन्ने हुन्छ होला। यदी त्यस्तो भए या भन्नको लागि कोही भेट्नुभएन भने कही लेख्नुहोस् र मन हल्का हुन्छ अनि त्यो लेखेको कुरा च्यातेर फालिदिनुहोस्।

कहिले केही गर्न मन नलाग्दा केही कुराले आफूलाई सताएको पाए त्यसलाई समाधान गर्न खोज्नुहोस्। दिमागलाई धेरै बोझ नगराउनुहोस्। ताजा हावा लिदैॅ डुल्दै सोच्नुहोस्। 

समस्या सबैसॅग हुन्छ। त्यसबाट भाग्ने होइन डटेर लड्ने हो। 

अहिले बोलीले लडिन्छ भन्दै आफै यस्तो अवस्थामा नपुग्नुहोस्। आफ्नो र आफ्नो नजिकका हरूको ख्याल राख्नुहोस्। यसरी आफ्नो र आफन्तको ख्याल राखे यस धर्तीका सबैजना यस अवस्थाबाट बच्न सक्छन्। 

यस बारेमा कति कुरा छुटेका छन्। जति लेखेपनि सकिदैनन्। त्यसैले केही कुरा वाचन पनि गरेको छु। सुनिदिनुहोला। धन्यवाद। 

जिन्दगीसॅग दुःख नमान।

सानो हुदा सुनेको थिए, "चरेस खानु तर हरेस नखानु।" 

Follow @_fenu229_ on instagram ! 

Read More

अज्ञात प्रेमको दुनियाॅ

गर्मिले आत्तिएको म कक्षाको पङ्खा चलाएर आफ्नो सिटमा बसे। तब चलिरहेको त्यो पङ्खाको हावाको वेगमा तिम्रो बास्ना पाए। शरीर आनन्दित थियो हावाको वेगले साथै मन मस्तिस्क आनन्दित थियो तिम्रो शरीरको बास्नाले। त्यसैले म आनन्दित हुन पुगेको त्यस हावाको वेगले हो की तिम्रो शरीरबाट निस्किएको त्यो मिठो बास्नाले हो पत्तै पाइन।

सधैॅ नै यसरी आफूलाई आनन्दित पाउने रहर रहिरहन्छ तर सधैॅ कहाॅ म अभागीले त्यस्तो सोचेर पाउॅछु र ? उनी, मेरो कक्षाको साथी, जसको नाम थर घर कहाॅ छ आदि इत्यादिको ज्ञान छ तर अहिलेसम्म एक पटक पनि बोलचाल जुरेको छैन। 

न उनी मसॅग बोल्न खोज्छिन् न म नै उनीसॅग बोल्न खोज्छु तर मनले चाहिॅ अनेकौॅ कुराहरूको एकहोरो वार्तालाप सुरू गरिरहेको हुन्छ। सायद कक्षाको अलि अब्बल विद्यार्थी भएको भए पनि नोट, गृहकार्यको निहुॅमा हाम्रो वार्तालाप हुन्थ्यो होला। तर म र उनी दुवै मध्ययम वर्गको विद्यार्थी पर्यौ।

एक त म खासै अरूसॅग बोलिहाल्न नरूचाउने त्यही माथि हाम्रो साथीहरूको रहेको सानो सर्कल नै फरक थियो। त्यही पनि म एक खासै नबोल्ने केटा र उनी एक केटी, कसरी हाम्रो सर्कल एउटै हुन्थ्यो त?

उनी बोल्न नरूचाउने केटी हुन् त भन्दिन किनकी कक्षाको म बाहेक सबैसॅग उनको बोलचाल भैसकेको थियो होला। म फेरी कक्षाको कोही केटीसॅग नबोले पनि उनीसॅग मनमनै एकलौटी बोलिरहेको हुन्थे। सायद उनी पनि म जसरी मनमनै बोल्छिन कि? यदी मनमनै बोल्ने भए उनको र मेरो मुटुको बोलाइको परिणामको रूपमा उनको मुहारमा केही फरक त आउने गर्थ्यो होला नि?

मान्छेहरूले भन्ने गर्छन् भाग्यले जुराए जे पनि हुन्छ। त्यसैले मैले यही कुराबाट एउटा निस्कर्ष निकाल्न पुगे कि हामीलाई भाग्यले जुराएकै छैन। जुराएको भए एउटै कक्षाका साथी हुदाॅ अहिलेसम्म किन बोलचाल सुरू हुदैन थियो र? 

माया भन्ने कुरा यस्तै हो। कोहीको सुरू हुन नपाई सकिन्छ। कोहीको एक जनासॅग भईरहदा पनि अर्कोसॅग नि होला होला जस्तो हुन्छ। कोहीको एक कहानी बन्न पुग्छ। कोहीको मुटुमा बिछोडको भावना भए पनि अरूसॅग मायामा परेजस्तो गर्नुपर्छ त कोहीको मनमनै मायाको बिउॅ उब्जिएर त्यही नै बिछोड भएर सकिन्छ। कोही माया भन्ने कुरा नि हुन्छ है भन्ने थाहा नपाएर आफ्नो पार्टनरलाई दुःख दिन पुग्छन्। 

यस्तै अनेकौॅ रूपका प्रेमी प्रेमीका बीचको प्रेम हुने गर्दछ त्यसैले त मायाको परिभाषा मान्छे अनुसार फरक हुने गर्दछ। 

कोहीको परिभाषा मायाले भगवान् भन्दा पनि माथिको रूप पाएको हुन्छ त कोहीको मा  माया भन्ने एउटा भ्रम हो जुन भ्रम धोकाले हटाइदिन्छ भन्ने हुन्छ त कोहीको मा अन्य केही। 

यस पात्रको म अनुसार मायाको परिभाषा यस्तो किसिमको छ।

साथ नभएपनि साथ भएजस्तो 

माया नभएपनि माया भएजस्तो 

उसको उपस्थिति को आभासले 

जिन्दगीमा मिठास छरिदिएजस्तो ...

Follow @_fenu229_ on instagram ! 

Read More

How to Set up Your Blogger to .com.np Domain

Welcome! From here, you become able to setup your blogger to .com.np domain.

Here we go ...

After the approval of your domain that means after the activation of your domain, now open your blogger from blogger site. For the setup to be activate after this following steps, first of all make sure that it has been 24 hrs that you had been register in dns.he.net .

Step 1: Open your blogger and go to settings.

Step 2: Then you can see Publishing. Below to that there is Blog Address . There you can see
+ set up a third - party URL for your blog. Click to the + and write your blog name.
eg www.ramsharma123.com.np

After that click save.

Step 3: Then as shown in the picture appears.

Now, Open dns.he.net and log in. After that click on edit icon on the side of your domain name. Then the page will appear. Click at New CNAME (shown at below image). Now, look at the above picture and copy the name and host name as encircled in that picture from your blogger page and add "www" in the name of the New CNAME at dns.he.net and copy "ghs.google.com" paste in the host name and click the submit.

Similarly click New CNAME and copy down the name and hostname below the "www" and "ghs.google.com" (copy of your blogger page this is of mine page) in the NEW CNAME and click submit.

Note : In this image, you can see New CNAME and New ANAME. If it is difficult to understand the image then click it.


STEP 4: After that click on the View settings instructions . from your blogger page as you can see on above picture.

Scroll down the page and come to Step 3 (optional): Add www. to your domain .

There you can see four IP address as it picture I have listed as 1, 2, 3, 4.
Now, go to dns.he.net and add New ANAME  (location of New ANAME is at above image) . Then copy the first IP address(1) and paste on the IPV4 address of New ANAME and submit. Similarly, copy and paste next 3 IPaddress (2, 3, 4) and add it to the next 3 New ANAME. In total you add 4 New ANAME in which that 4 IP address would be pasted. 

Step 5: Now, go to the Step 2 and add your domain name again. then you save it. 
As in the picture appears.
After few minutes, when you open your .com.np website you can visit your blogger. 

Hope you have done it correctly...
Enjoy !! 

Read More

How to REGISTER FREE .com.np PERSONAL DOMAIN

TO REGISTER FREE .com.np PERSONAL DOMAIN

Welcome! Here, you will be able to register .com.np personal domain for free.
Here we go ...

For the registration of free .com.np personal domain you need the picture of your citizenship card and cover letter for the request. And follow the step below.


Step 1 : First of all, go to register.com.np.

Step 2 : Check domain availabitility. i.e write your name as in citizenship card. If it is already taken then add numbers. eg ramsharma123

                     
Note: If it is difficult for you to see pictures attached here in this blog then simply click that picture it will open and would be easier for you to underestand.

Step 3 : Create id and login.

Step 4 : After log in, a page appears asking the name server. ( Primary and Secondary Server) 

For this, you have to go to dns.he.net. You can get the server name from others also bt here we will be doing from dns.he.net . 

Step 5: Click on the register and fill up accordingly. After registration then log in. 

Step 6: Reload the page and click to add to new domain. Type the domain name that you want to register.
eg. ramsharma123.com.np

Step 7: Click on that edit button.

Step 8: Select ns1.he.net and copy paste to primary server in register.com.np . Similarly, copy paste ns2.he.net on secondary server. 

Note: Your work in dns.he.net for request of domain has been finished. Now be on resgister.com.np  page. But if you want to set up your blog on this .com.np domain then some work would be there to be done.

Step 8 : After name server, fill up the administrative and technical contact and proceed to next page. In administrative contact you can fill up the information as in citizenship card and in technical you can use your temporary address. Or you can copy information of administrative contact in the technical contact. Now you can proceed further.

Step 9: Now, select the document title (cover letter or citizenship card) and select the attachment of your cover letter and citizenship card accordingly.
If you don't know how to write cover letter then click here. Cover letter

eg. select citizenship and upload the photo of it and click save image. the picture would be uploaded and after that select the cover letter and click save image and it would be uploaded.

NOTE: The attachment size should be less than 800kb and should be in jpg format. The picture must be loaded in that page.

Step 10: After that, click to request domain. And in the next page you would see your domain name with status Your domain request is received and wait for approval. there you can see Active Domain  label.
If you have filled up correctly then wait for a day and check the domain status you can see your domain name in active domain list in that same page.

For the setup of your blog with your .com.np domain you have to wait for 24 hrs.

Enjoy with your new .com.np domain .

Read More

Cover letter for .com.np personal domain request

Welcome! Here, you will be able to write a cover letter for .com.np domain request.

Simply you can take a A4 size paper and a pen and write a cover letter in following format.
Here we go ..



Date : Year/Month/Day

To
The Host Master
Mercantile Communications Private Limited
Durbar Marg, Kathmandu, Nepal.


Dear Sir/Madam,
I would like to register .com.np domain name for my personal use, I have submitted the required documents including my citizenship certification and have filled up the contact form for domain registration application.

I would be delighted if my application would be considered valid and hence approved.
Thank your for you consideration.

                                        Domain name:

Your's sincerely
Name:
Signature

Read More

आधुनिकतामा एक्लिएको म

"मलाई बचाऊ म मर्न लागे।" 

नातिको कोठाबाट आएको यो आवाजले मलाई अतालिदैॅ उसको कोठामा पुग्न बाध्य बनायो। 

"के भयो? " भनेर सोधे।

"कसलाई के भयो ? ... मलाई बचाऊ त छिटो ।" भन्दै त्यही मोबाइलमा व्यस्त भयो।

गाउॅलेलाई बाघ आयो बाघ आयो बचाऊ भन्दै ढाॅटेर मज्जा लिएको त्यस व्यक्तिले साॅच्चिकै बाघ आउॅदा गुहार माग्दा कोई नआउने कथाको पात्र जस्तो त बन्दैन मेरो नाति भन्दै एकटक सोचमा परे।

म त्यहाॅ भएको नभएको खासै केही वास्ता नभएकाले त्यहाॅबाट निस्किएर आफ्नो कोठा तर्फ गए। नातिको उमेरको आफूलाई सम्झिए। यो उमेरमा यस रोपाईको समयमा सायद हिलोमा लिप्त भएको म सकि नसकि हलो चलाइरहेको हुन्थे होला। अहिले त यस सहरमा हलो देख्नु त टाढै जाओस् त्यही फोनमा हेलो भनेको मात्र सुन्न पाइन्छ। 

"सधैॅ कति दुःख गरेर सकिन्छ र? अब छोराहरूले हेर्ने हुन् हामीलाई जाऊ सहर मा नै" मेरो इच्छा विपरित यहाॅ ल्याई मलाई छाॅडी यस आधुनिक युगको बीचमा अनपढ मलाई एक्लै बनाई गयौ है, प्यारी। 

यस सहरमा बढ्दै गएको आधुनिकतालाई मैले समाएर त्यसकै गतिमा चल्न सकेको छैन।  म त यस आधुनिक युगमा कागको हुलमा वकुल्ला जस्तै बन्न पुगेको छु। वरिपरि अरू हुदाॅ पनि आधुनिकतालाई अंगालेर आफूले थाहा नपाउने तरिकाले आफू एक्लै भइरहेको बुझेका छैनन्। यस बढ्दै गएको आधुनिकताको गतिले चाहिॅ आफ्नै परिवारसॅगको सम्बन्ध, बोली, भेट धमिलिदैॅ गएको छ। 

हुन त आजको यस समयलाई कसरी नराम्रो भनुॅ? म पनि जुन समयमा हुर्किए त्यो समय त मेरो बुबा, हजुरबुबाको पालाको भन्दा त हल्का आधुनिकता पाएको समय हो नि।

नाति त्यही के गर्दै बस्छ खालि त्यही बचाऊ या गोलि चलेको आवाज सुनिन्छ। अहिले त लाहुरेमा भर्ति हुन त्यसरी नै सिकाउने रहेछन् कि क्या हो? पहिल्यै बन्दुक चलाउन सिकाएर! छोरा बुहारी पनि दुवै जना चस्मा मिलाउदैॅ खै के जाती बुक हेर्छन्। हाम्रो बेला त बुक त बढेमानको हुन्थ्यो अहिले त मोबाइल भित्रै अटाउने खालको बुक हुने रहेछ। यस आधुनिकता देखेर त दिक्दार लाइसक्यो। 

टेबुलमा रहेको आफ्नो बाहिरी वस्त्र हराइसकेको र भित्र पनि च्यात्तिन लागेको अरूले नबुझ्ने तर मैले बुझ्ने अक्षरमा लेखिएको सानो कापी भनौॅ की के भनौ त्यो लिएर त्यहाॅ लेखेको भजन, स्लोकहरू पढ्न लागे। 

अस्तिनै मेरो जन्मदिनमा फोटो खिच्छु अहिले के मा हो हाल्छु भनेर नातिले खिचाउन आउॅदा " एउटा भजन गाऊ त नाति मलाई उपहारको रूपमा " भन्दा "मलाई आउॅदैन" भनी फोटो खिच्यो र मैले नबुझ्ने भाषाको गीत गाउॅदै गयो। सायद आधुनिकताको फल यही होला। 

सजकता र अल्छीपनको घेराले बाॅधिएर बढी नै आधुनिकताको प्रयोगले हाम्रो पुरानो परिवेश शैली, रहनसहन तथा सबै कुरा एकादेशको कथामा परिणत त हुने होला नि। खै कहाॅ गयो पहिलेको जस्तो रमाइलो क्षण। हुन त मैले पहिलेको परिवेशमा हुर्केर त्यही रमाइलो लाग्यो अहिलेका लाई यही आधुनिकताको छहारीमा बस्न पाउॅदा रमाइलो लागिरहेको छ। 

यस आधुनिक र हाम्रो लगनशैली ढाॅचा आदि इत्यादिमा फरक भेट्टिएपनि हामी मानव रहेको चाहिॅ मिल्ने रहेछ तर मानवता चाहिॅ खै ... 

बेलुकी साझ भएपछि आफ्ना उमेरका साथीभाई सॅगको त्यस चौतारीको छहारीमा हुने भेटले कहीकतै राहत पुर्याउॅछ। चौतारी पनि हामीजस्तै आजभोलि जस्तो हुदैॅ गएको छ कुन दिन चौतारीलाई पनि सङ्ग्रहालयमा राख्ने दिन आउॅछ जस्तो भएको छ। 

भेटघाट हुने समय भएकाले सिरमा टोपी लगाए। अलि अस्ति नातिलाई "कस्तो टोपी लगाएको?" भनी प्रश्न गरेको थिए। "टोपी हैन बा ! कपाल हो" भनी जवाफ दिएको थियो। अहिलेको आधुनिक टोपी त कपालले नै बनाइदिने रहेछ। 

न त यो आधुनिक संसारमा छिर्न सके न केही गर्न जाने। ठीकै छ मेरा छोरा बुहारी नातिहरू यस चलेको चलनलाई अंगाल्दै सधैॅ राम्रो कदम चालेर अघि बढुन्। तिनीहरूको खुशीमा नै त मेरो सन्तुष्टि छ। 

आधुनिकतामा रमाउॅदै हिॅडेर आफु को हो? के हो? नबिर्सिऊन् र मानवीय धर्ममा अझ धमिलोपन नल्याउन् त्यही ईच्छा छ।

Follow @_fenu229_ on Instagram !

Read More

विवाह पछिको हामी

"आज म बिदा लिएर बसेको छु, यस बारेमा भोलि कुरा गरौला!" भन्दै फोन राखिदिॅए। 

बिहे भएको १ महिना भईसकेको छ। हामी दुवैको नयाॅ जीवनको सुरूवात भएता पनि सायद मागी विवाह भएर होला हामी बिच खुलेर केही कुराको साटफेर भएको थिएन। हामीले एकअर्कालाई बुझ्न, चिन्नको निम्ति त्यति समय दिएका थिएनौॅ।

आफ्नो खुशी, ईच्छा आफू जन्मेको हुर्केको ठाऊ छोडी यहाॅ नयाॅ ठाऊमा आएकी तथा यहाॅ रहेका सबैजना नौला रहेता पनि यस घरको सौन्दर्य बढाउन आएकी उनलाई खुशी दिएर उनको सौन्दर्यलाई अझै बढाउनको निम्ति केही गर्न म किन पछि पर्ने हैन र?

उनको विवाह पछि पनि काम गर्ने इच्छालाई मूर्तरूप दिनको निम्ति उनलाई काममा जाॅदा केही कुराको रोकटोक गरिएको थिएन। केही दिन देखि उनी बिचरी अलि थकित भएझैॅ देखिएकी थिइन्। त्यसैले आज बुवा ममी आफ्नो समाजको साथीहरूसॅग पनि एक हप्ते भ्रमणमा निक्लिनुभएको मौका पारेर उनको लागि केही सप्राईज दिनको निम्ति छुट्टी लिएर बसेको छु।

उनको आजसम्म कसैसॅग प्रेम नभएता पनि फिल्म या बाहिर अरूको देख्दा बिचरीलाई मलाई नि मेरो श्रीमान् ले यसरी नै समय दिने माया गर्ने गरे पनि हुन्थ्यो नि है भन्ने हुॅदो हो। आज सम्म न मैले उनलाई त्यति समय दिएको छु न प्रेमको अनुभूति गराएको छु सायद यस्तै हुन्छ कि सोचेर बिहेको दिन उनी त्यसरी रोएकी होलीन्। आज सम्म जे भयो भयो अबको दिनबाट म उनको मस्तिष्कमा यस्तो सोच आजसम्म आएपनि अबदेखि ल्याउन दिन्न। त्यो सोचले उनको ऑखामा ऑसु पर्न दिन्न अबबाट उनको ऑखामा ऑसु आएपनि मुहारमा हाॅसो सॅगै ल्याउन चाहान्छु।

उसको लागि भनी ल्याएको सारी हाम्रो कोठामा रहेको टेबुलमाथि राखिदिए र घडीले ३ बजेको ईसारा दिएको भएर म बेलुकीको खाना उनी आउनु अघि नै बनाउॅछु सोचेर भान्छा छिरे। आजसम्म सधैॅ ममीले पकाएर दिएको कुरा खाएर हुर्केकाले पहिले पढाई र अहिले कामबाट खासै फुर्सद नमिल्ने होकी ननिकालेको कारणले

गर्दा मलाई सिर्फ ग्याॅस बाल्न र चिया पकाउन मात्र आउॅथ्यो। कहिलेकाही कुकरको कति सिठ्ठी लाग्छ सुन है बाबु भनेको भएर पनि कुकरमा बिर्को लगाएर पकाइन्छ भन्ने बुझेको थिए।

मोबाइलमा युट्यूब खोले र बनाउने तरिका हेर्न लागे। युट्यूबको सहायताले सादा खाना, दाल, काउलीको तरकारी, मासु, अचार, साग, प्राउन र सलाद बनाएर सके। 

ढोकाको घन्टी बज्यो। समय बल्ल ४:३० भएको थियो। उनी पक्कै आएकी हैनन् सायद केक ल्याएको होला सोचेर ढोका खोले। उनी आएकी रहिछिन्। उनीलाई भित्र बोलाउनु अघि नै ढोका बन्द गरे र भान्छा म चुकुल लगाए। त्यसपछि बल्ल ढोका खोले र उनको हातको ज्याकेट र ब्याग आफूले लिएर उनलाई भित्र बोलाए। 

"के भयो हजुरलाई?" भनेर उनले सोधिन्।

म केही बोलिन। उनलाई कोठामा जाने ईशारा गर्दै आफूपनि उनीसॅगै कोठामा गए। "फ्रेस भएर यो टेबुलमाथिको सारी लगाएर आऊ है" भनेर म त्यहाॅबाट निस्किए।

खानेकुराहरू सजाएर राखेकै थिइन त्यसैले हतारहतारमा सबै खानेकुरा हरू अर्कै भाॅडामा सारेर टेबुलमा लभ आकारको आकृति बनाए। अब यहाॅ बीचमा केक बाॅकी रह्यो भनी सोच्दै थिए ढोकाको घण्टी बज्यो अब चाहिॅ पक्कै केक ल्याएको हुनुपर्छ सोचेर ढोका खोले। केक ल्याएको रहेछ। केकको खोल खोलिदिए। 

मेरो दिलको माझमा उनी रहेझैॅ त्यस खानाले दिएको लभ आकारको बीचमा लभ आकारको white forest केक राखिदिए। 

कति समय लगाएकी सोचेर उनलाई बोलाउनको निम्ति पछि फर्केको थिए उनी मैले सजाएको त्यो टेबुल देखेर ऑखाभरी ऑसु लिएर अचम्मित मुद्रामा बसेकी रहिछिन्। उनी मेरो नजिक आइन् र रूदैॅ आफ्नो अंगालोमा मलाई बाधिन्। मैले पनि उनको दुवै गालामा हात राखेर अंगालोबाट छुटाएर " भयो अब नरोऊ। नमिठो खाना छ भनेर यसरी रूने हैन।" भन्दै हाॅसे र उनको निधारलाई आफ्नो ओठले चुमेर उनलाई कुर्सीमा बसाए र आफू पनि बसे। 

एक प्लेटमा खाना लगाएर एक एक हातमा एक एक चम्चा लिएर एक एक चम्चाको गास एकअर्कालाई खुवाउॅदै केही गफमा व्यस्त भयौॅ।

आजसम्मको जिन्दगीकै नमिठो खाना सायद त्यही थियो होला तर जुन माया, समय, मिहिनेत, लगनशिलताले बनेको थियो नि त्यसले गर्दा त्यस खानामा छुट्टै मिठास आएको थियो। यदी उनको निम्ति भनी नबनाएको भए उनको साथमा उनको चम्चाबाट नखाएको भए सायद आज त्यो खाना यस गलाबाट जादैन्थ्यो होला। त्यो खाना भएतापनि त्यसमा माया खुशी तथा उनको ऑसुको पनि मिश्रण थियो। 

"खान मिठो त पक्कै थिएन तर मिहिनेत माया र समयको कदर गरिदेऊ न

यस समयलाई अझ यादगार बनाउनको निम्ति आऊ कही डुल्न निस्कौ न " भन्दै उनलाई बाहिर जान आग्रह गरे।

बिहे हुनु अघि को हो? बाटोमा ठोक्किए पनि खासै मतलब केही नाता नभएका हामी आज म उनको निम्ति भनी आफ्नो अफिस छोडेर उनको मुहारमा खुशीको उज्यालो ल्याउनको निम्ति के के गर्न पुगे। आखिर मायाले के के गर्न सिकाउदो रहेछ आफ्नो प्रेमी-प्रेमीका भन्ने की श्रीमान् श्रीमतीलाई खुशी बनाउनको लागि।

जिन्दगी कहिल्यै एक्लै हिॅडेर चल्दैन। जिन्दगीको गाडीलाई अघि बढाउन कोही न कोहीको साथ अवश्य चाहिन्छ। विवाह त अवश्य सबैको हुने नै गर्दछ चाहे मागी विवाह होस् या प्रेम विवाह होस् या भागी विवाह होस् तर विवाहपछि आफ्नो जिन्दगीलाई सजिलोसॅग खुशी माया रमाइलो पलका साथ कसरी व्यतीत गर्ने कुरा आफूमा भर पर्दछ। 

जिन्दगी दुवैले सॅगै काॅट्नु नै पर्ने भएपछि प्रेमिल वातावरण बनाएर बाॅच्नुपर्छ। 

Follow @_fenu229_ on instagram !

Read More