• Monday, May 10, 2021

    आमा : आदि माया

    फिनु

     आ- आदि

    मा- माया


    सायद जन्मिने बित्तिकै माया बस्ने कारणले होला "आमा" शब्दले उहाॅ चिनिने ! 


    तर सबै कहाॅ त्यति भाग्यमानी हुन्छन् र आमाको माया अनुभव गर्न !


    (सि सि गर्दै ) नाक पुछेझै गरी ...

    कामिएको जस्तो मेरो त्यो शरीर एउटा डाॅडा चढ्न निकै संघर्ष गर्दै थियो ! 

    देख्नेलाई भोकले कामेको जस्तो देखिए नि भोकले चाहिॅ थिएन!

    हुन त त्यो पनि एक प्रकारको भोक नै त हो ! 

    निकै संघर्षका साथ डाॅडाको भित्रै आइपुगे जहाॅ मानवको आवातजावात थिएन !

    बाटैमा आफूलाई नियन्त्रण गरी यहाॅ आफूलाई एक्लै पाएको ठाउॅमा केही हतार नगरी गोजीबाट धूलो निकाले !

    आहा ! 

    ढुङ्गा माथि पेपर राखि त्यसमा त्यो धूलोलाई हालेर एक पटकमै नाकले तानिदिॅए ! 

    ओहो ! सिधै हान्यो ! 

    स्वर्गको भ्रमण गर्न निस्किए जस्तो महसुस गरेको थिए 

    के त्यो स्वर्ग नै थियो कि खै ? 

    सायद म स्वर्गको बीचमा रहेर पनि स्वर्ग चिन्न नसकेर स्वर्गको खोजिमा भौतारिएर यसैलाई सोच्न पुगे की ?

    बिना पखेटाको चरा आकाशमा उडेझै यो शरीर भौतिक रूपमा त्यही जमिनमा भएपनि आफू अमर रहेर वहानमा यस धर्तीको यात्रा गर्न निस्किए झै मानेको थिए ।

    सायद स्वर्गको आनन्द यही हो ? न केही तनाव न केही चिन्ता ! मुखमा हाॅसो छ त मन चङ्गाझै उडीरहेछ ! खुट्टा भुईमा छ तर उडेको अनुभव भइरहेको छ। के यही हो त आनन्द ?

    के यही हो त अरूले आन्नद हुदाॅ गर्ने अनुभूति ? 

    आफ्नै दुनियाॅमा मग्न म आज आमाको मूख हेर्ने दिन पनि यसरी नै यो धूलोको साथमा बिताएछु !

    बेलुकी घर पुगी सुते !

    बिहान आमा आएर उठाउनुभयो ! स्कुल जानको लागि तयार भए !

    कक्षामा साथीहरू हल्लामा व्यस्त थिए ! म एक्लै बसिरहदाॅ "हिजो आमा औशीमा के दिइस् त आमालाई ?" प्रश्ध कानमा पर्यो !

    "केही नाई ! सधै मेरा निम्ति बनाउने ती हातलाई चुमेर ती हात र खुट्टाको मालिस गरी उहाॅको काखमा पल्टिएर गफ गर्दै बसे।"

    Mothers_day


    यो सुन्दा मन किन किन निराश भयो ! आजसम्म आमाको मुहार राम्ररी पनि नहेर्ने मलाई आमाको निकै याद आयो। कुन बेला छुट्टी हुन्छ र घर जान पाउॅछु भनी कसैले आफ्नो क्रसको रिप्लाई कुरे जसरी मैले कक्षाको अन्तिम घण्टी कुर्दै बसे ! 

    घण्टी बज्यो ! 

    सधै चुरोट किन्नलाई राख्ने त्यो पैसाले पसलमा गई एउटा मिठाई किने !

    घर गई आमालाई आफ्नो छेऊमा बसाएर 

    "आमा औशींको शुभकामना" भनी मिठाई खुवाए !

    "आज हैन लाटा हिजो हो !" भन्नुभयो !

    म केही बोलिन !

    "के भयो? " सोध्नुभयो !

    म केही नबोलि उहाॅको हातको पखेटाभित्र आफूलाई समावेश गरे ! 

    लाग्यो कि म स्वर्गको भ्रमणलाई निस्किदै छु !

    आखिर असली स्वर्ग त यहाॅ पो रहेछ । 

    सायद त्यो आमाको काखको जस्तो स्वर्गको अनुभूति गर्नको निम्ति एक चिम्ति धूलो तान्न पुगेको होला ... तर आमाको काखको सामु त्यो धूलोको के अस्तित्व ?